“หยุดอยู่ตรงนั้น!”
จีนเอาปืนจ้องไปทางโคจิโร่ที่จะเข้ามาช่วยเคนและรุมิ ทำให้ชายหนุ่มหยุดชะงักเท้าไว้ไม่ก้าวเข้าไป
“หึ!คิดว่าจะหนีรอดหรือ คุณหนูโคบายาชิ”
จีนหันมาถามรุมิที่ยืนประคองเคนเอาไว้อย่างโงนเงนอยู่ริมราวสะพานทางข้าม พร้อมกับยิ้มเหยียดออกมาที่มุมปาก
“คุณจะเอายังไง!!” รุมิตะคอกถามอย่างฉุนเฉียว
“ก็ตัวคุณมากับผมยังไงล่ะ” จีนตอบเสียงเย็นชา ปืนในมือของเขาพร้อมจะฆ่าเคนได้ทุกเมื่อ
“ไม่มีทาง!!!ถ้าฉันไปกับคุณ คุณก็จะฆ่าเคนน่ะสิ!!!ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!”
รุมิตวาดเสียงดังอย่างโมโหเมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้วจีนไม่มีทางปล่อยเคนเอาไว้แน่
“หึๆ คุณจะสนใจอะไรกับคนที่ใกล้จะตายกัน คุณหนูโคบายาชิ ยังไงไอ้หมอนั่นก็ไม่มีทางรอดไปได้หรอก”
จีนหัวเราะเยาะในสิ่งที่รุมิกำลังทำ เคนมองหน้าจีนอย่างเคียดแค้นที่ตอนนี้เขาไม่สามารถจะต่อสู้อะไรกับจีนได้ เนื่องจากไหล่ด้านขวาของเขาเจ็บอยู่ แล้วตอนนี้ไหล่ซ้ายก็โดนยิงอีกเช่น
