Kapı Aralığındaki Gölge
Koridorda tekerlek sesiyle hemşirenin ayak sesleri birbirine karışıyordu.
Yarkın, bir kolunda hemşire diğer eli serum askısında ağır adımlarla yürüyordu. Henüz toparlanmamıştı, ağrısı vardı ama arkadaşıyla konuşmadan dinlenmeye de niyeti yoktu. Hemşirenin bütün itirazlarına rağmen Alper’in odasına gitmeye çalışmıştı.
‘Teğmen! Çok ağır bir ameliyat geçirdiniz! Kalkmamalısınız!’
‘Bakın hanımefendi! Ya beni Alper’e götürün ya da yolumdan çekilin!’ Nefes almakta zorlanıyordu ama bekleyemezdi.
Engel olamayacağını anlayan hemşire çaresiz yardım etmek zorunda kaldı.
Alper’in odasına geldiklerinde kapı aralıktı.
İçeriden kısık sesler geliyordu. Önce Alper’in sesi:
“Söz. Bu bizim sırrımız olacak.”
Ardından, kadının sesi… O sakin, kontrollü ama bir şekilde insanın iç
