Dilay gittikten sonra, önce arkadaşını kontrol etti. Huzurla uyuduğunu görünce, yatağına uzandı ve yıllar öncesini hatırladı.
Ortaokul 2.sınıftaydılar. Yarkın ile aynı sırada oturur, neredeyse her şeyi beraber yaparlardı. Evleri bile yan yanaydı. Yarkın’ın babası Bülent amca, onu severdi. O da Alper i, ama Gülhan hanımdan korkardı. Bir keresinde ona teyze diye seslenmiş, kadın buna yarı kızgın bir şekilde, ‘hanım diyeceksin küçük adam, Gülhan hanım!’ diye cevap vermişti. Alper mümkün olduğunca kadından uzak dururdu. Asu’nun sınıfa geldiği günü hatırladı. Ufak tefekti, küçücük yüzünde kocaman gözleriyle utangaç, biraz korkmuş, biraz heyecanlı. Öğretmen ‘bu küçük hanım Asu Cansoy, yeni sınıf arkadaşınız. Boş bir sıraya geçebilirsin Asu’ demişti. Asu, Yarkın ve Alper’in önündeki sıraya otur
