"มัมเป็นยังไงบ้างฮ่ะ " เสียงชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความห่วงใย เมื่อเขาเห็นผู้เป็นมารดาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ เขานอนเฝ้ามัมตั้งแต่เมื่อคืนนี้ โดยมีร่างเมียของเขานอนอยู่ข้างๆ ตรงโซฟานั้น ครั้งแรกที่เขาได้ยินว่ามัมเป็นลม ถึงกับต้องหามเข้าโรงพยาบาลก็แสดงว่าท่านจะต้องอาการหนักเป็นแน่ เพราะตั้งแต่ที่เขารู้ว่าท่านป่วยเป็นความดันและมีโรคหัวใจเข้าร่วมด้วยอีกนั้น เขายิ่งเป็นห่วงท่านเป็นที่สุด เขาไม่อยากทำให้ท่านต้องขัดใจ เขาจึงยอมแต่งงานกับอลิลตามคำขอร้องของมัมนี้
"ไม่เป็นอะไรหรอกลูก โรคคนแก่ " หล่อนค่อยๆเอื้อมมือมาแตะมือหนาของเขาเบาๆอย่างรักใคร่
"ผมบอกมัมแล้วไงฮะ ว่าให้พาคนใช้ไปด้วยเวลาจะไปไหนมาไหน"
"ก็ตอนนั้นมัมเห็นทุกคนยุ่งอยู่นี่"
"นั่นแหละฮ่ะ มัมหน่ะ ดื้อตลอด " เขามองหน้าผู้เป็นแม่อย่างคาดโทษ
"เอาหล่ะๆ คราวหน้าคราวหลังมัมจะพาใครไปเป็นเพื่อนด้วย"
"ครับมัม ทานอะไรหน่อยไหมฮะ หิวไหม"
"ไ
