อลิลนอนหันหลังให้เขา ในใจหล่อนรู้สึกดีที่เขาอุ้มหล่อนขึ้นมานั้น ตอนแรกไม่คาดคิดว่าเขาจะใจดำปล่อยให้หล่อนนอนบนรถเสียแล้ว ความจริงหล่อนตื่นตั้งนานแล้วหล่ะแต่ที่แกล้งหลับเพราอยากจะลองใจเขา และเมื่อนึกถึงตอนที่เขามีอะไรกับแม่ผู้หญิงคนนั้นหล่อนนึกโมโหขึ้นมาในทันที
"ชิ ไอ้พี่ดอมบ้าใจร้าย ในคืนเข้าหอแท้ๆ " หล่อนพึมพำออกมาเบาๆ รังเกียจหล่อนมากใช่ไหมจะยั่วให้อกแตกตายเลยคอยดู เมื่อคิดดังนั้นหล่อนก็ค่อยๆใช้เท้าเรียวถีบผ้าคลุมที่อยู่ตรงเข่านั้นให้หลุดไปอยู่ปลายเท้า
"ดูซิเห็นขาขาวๆจะอดใจไหวไหม " หล่อนพูดพรางอมยิ้ม
โดมินิกซ์ละสายตาจากวิวของกรุงเทพยามราตรีนั้น สายตาของเขาสะดุดเข้ากับขาเรียวยาวสีขาวสะดุดตานั้น สะโพกกลมกลึงทำให้เขาอยากสัมผัสเนื้อเนียนมากขึ้น ร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ เขาเหลือบมองร่างบางที่นอนไม่ไหวติงอยู่นั้น ยวบ ก้นหนาหย่อยลงแถวๆปลายเท้าสวยของหญิงสาว ดวงตายังคงจ้องมอง
