‘เอ๊ะ! ที่นี่ที่ไหน?’
จินเฟยเทียนที่ลืมตาขึ้นมาก็เห็นเพียงความมืดมิดและความว่างเปล่า รอบตัวเขาไม่มีสิ่งใดอยู่เลยแม้แต่อย่างเดียว จินเฟยเทียนพยายามเพ่งสายตามองไปรอบๆ เผื่อว่าเขาจะเจอทางออกที่สามารถใช้ออกไปจากที่นี่ได้ ถึงแม้เขาจะไม่กลัวการที่ต้องอยู่เพียงตัวคนเดียว แต่เขากลับกลัวความมืดมิด ความอ้างว้าง และความว่างเปล่าแบบที่นี่ เขาจึงพยายามมองไปรอบตัวให้มากที่สุด จนเขามองเห็นเงาดำที่มีรูปร่างเหมือนคนยืนอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขาอยู่ตอนนี้มากนัก จินเฟยเทียนจึงตัดสินใจค่อยๆ เดินเข้าไปหาเงานั้นช้าๆ แล้วเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้เงานั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็เห็นว่าเงานั้นคือเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่เพียงลำพังเหมือนกันกับเขา แต่ทำไมยิ่งเขาเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่าย เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าเขาจะคุ้นเคยกับรูปร่างและการแต่งกายของเด็กหนุ่มตรงหน้านัก
จินเฟยเทียนที่ตัดสินใจเดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มคนนั้น จนยามนี้เข
