ยามสายของวันนั้น แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องลงมาภายในพระตำหนัก องค์ฮ่องเต้หวังเจียเหอเดินเข้ามาทักทายองค์ฮองเฮาหลี่หวงซิน ทันทีที่สายตาของเขาหยุดอยู่ที่นาง เขาก็รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นในตัวนาง วันนี้หลี่หวงซินดูร่าเริงแจ่มใสกว่าปกติ ผิวพรรณของนางที่สะท้อนกับแสงแดดนั้นกระจ่างใสและเปล่งปลั่ง ทำให้เขาหลงใหลในความงดงามของนางยิ่งกว่าเดิม
"ฮองเฮาหลี่หวงซินที่รักยิ่งของข้า วันนี้เจ้าช่างงดงามนัก" หวังเจียเหอกล่าวขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างพึงพอใจ มือของเขาค่อย ๆ เอื้อมไปสัมผัสหน้าอกอวบอิ่มของนางด้วยความปรารถนา
หลี่หวงซินไม่ได้แสดงท่าทีต่อต้านหรือต่อต้านแต่อย่างใด นางน้อมรับความหื่นกระหายของฮ่องเต้ด้วยความยินดี แม้ในใจลึก ๆ จะรู้สึกว่าความสุขที่ได้รับจากฮ่องเต้ในวันนี้ไม่อาจเทียบได้กับค่ำคืนที่นางใช้เวลาร่วมกับแม่ทัพฉินเย่เหวิน แต่หลี่หวงซินยังคงเล่นบทบาทของตนได้อย่างสมบูรณ์แบบ นางพูดด
