รักรสขม

บทที่ 8 ออกัสผู้ฟอร์มเยอะ

ผับ

ตอนเย็นออกัสแวะมาที่ผับ แล้วนั่งอยู่ที่ห้องประจำที่เขาและเพื่อนพักกันเวลามาทำงานที่ผับ

แล้วจิบเหล้าไปเรื่อยๆ

แอรดดดด

"ไงวะไอ้เสือ" ทันทีที่โอโซนผลักประตูเข้ามา ยิงคำถามใส่ออกัสเพื่อนรัก

"สวัสดีค่ะพี่ออกัส"มายมิ้นท์ทักทายเพื่อนของพี่

ทั้งสองพากันมานั่งตรงข้ามกับโซฟาที่ออกัสนั่ง

เวกัสและธารากลับจากโคราชมาก็แวะมาผับเลย

แอรดดดด

"อะไรยังไงวะมึง" เวกัสผลักประตูเข้ามา ถามออกัส

"เออ กูกำลังเริ่มยิ่งคำถามอยู่พอดี" โอโซน ที่นั่งอยู่กับมายมินท์ พูดออกมาเมื่อเห็น เวกัสกับธาราเดินเข้ามา

"เออ มึงมีปัญหาอะไรหรือเปล่าเวกัส นั่งลงพร้อมธารา แล้วถามออกัสอย่างเป็นห่วง

"แม่กูยื่นคำขาด เธอชื่อซัมเมอร์ เป็นลูกสาวของเพื่อนคุณแม่ ที่พ่อแม่เธอเสียไป เมื่อ 10 ปีที่แล้ว คุณแม่รับมาเป็นบุตรบุญธรรม อายุเธอตอนนี้ 25 ปี กูเผลอตัวไปมีอะไรกับเธอเข้าเพราะความเมา มันก็เลยต้องเป็นงานแต่ง"ออกัสพูดออกมา โดยที่เขาไม่กล้าเล่าความจริงทั้งหมด เพราะไม่รู้จะรับกับเพื่อนยังไง ว่าเขาตั้งใจเข้าหาน้อง และเขาเองนั้นชอบน้อง

"มึงไม่มีแฟนอันนี้พวกกูรู้ เธอละ มีแฟนมั้ย" โอโซนถามออกมา

"ไม่มี"

"แล้วมึงจะมีความสุขเหรอวะ แต่งงานเลยนะเว้ย" เวกัสถามอย่างเป็นห่วงเพื่อน

"ทนกูไม่ได้ก็เลิกไป จบๆ" ออกัสพูดออกมาอย่างทำเป็นไม่รู้สึกอะไร แต่ทว่าในใจไม่มีทางจะเลิกกับน้องแน่นอน

ทุกคนมองออกัสอย่างเป็นห่วง

"มึงคิดดีแล้วใช่มั้ยออกัส" โอโซนถามออกมา

"อือ งานถูกเตรียมแล้ว กูต้องคิดอะไรอีก" ออกัสตอบเพื่อนแล้วกระดกเหล้าหมดแก้ว เพื่อไม่ให้เพื่อนยิงคำถามต่อ

"เบา เดี๋ยวเมา"เวกัสปรามเพื่อน

"น้องเค้าแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ มึงถึงต้องกินเหล้ายอมใจ"โอโซนถามเพื่อนอย่างสงสัย

"ก็ไม่ แค่กูเบื่อ ซัมเมอร์นะเหรออะไรก็แล้วแต่แม่กู"ออกัสตอบออกมา

"เออ ขออนุญาต นะคะพี่ออกัส ธาราว่าธาราอาจจะเข้าใจ ความรู้สึกของว่าที่เจ้าสาวของพี่

1.เธอไม่เหลือใครแล้วนะคะ มีเพียงแม่พี่ที่อุปการะ

2.เธอเป็นของพี่ไปแล้วนะคะ ผู้หญิงจะเข้าใจดี ว่ามันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

3.อันนี้ธาราเดานะคะ เธออาจจะรักพี่อยู่ก็ได้"

ธาราแสดงความคิดเห็นออกมา

เวกัสปรบมือก่อนจะพูด

"เมียกูช่างฉลาดหลักแหลม"

ออกัสนิ่งฟังแล้วคิดตามที่ธาราพูด

"แต่พี่ไม่เข้าใจ เธอยอมพี่ทำมั้ย พี่เมา เธอไม่ได้เมา ทำมั้ยไม่แหกปากให้ลั่นบ้าน"กลายเป็นออกัส ปรึกษาธาราไปแล้ว แต่คำว่าซัมเมอร์อาจจะชอบ นี่เล่นเอาเขาใจฟูทีเดียว

"เท่าที่ธาราคิดได้นะคะ พี่ซัมเมอร์ อยู่ในฐานะผู้อาศัย ถ้ามีเรื่องกันระหว่างลูกชายคนเดียวของเจ้าของบ้าน กับ ลูกบุญธรรม คนเป็นพ่อแม่ จะเลือกใครละคะ ถ้าเธอวิกฤตจริงๆจนต้องออกจากบ้านพี่ เท่าที่ธาราคิดได้ ยอมเป็นของพี่คนเดียว ดีกว่า ออกไปอยู่ข้างนอก แล้วเจอผู้ชาย อันตรายรอบด้านนะคะ"

ออกัสถึงกับพยักหน้าเห็นด้วยในคำพูดของธารา

"แล้วพี่ควรทำยังไงน้องธารา" ออกัส ยิงคำถามต่อ อย่างอยากรู้ความคิดของผู้หญิง

"ระหว่างพี่ออกัส กับ พี่ซัมเมอร์ เจ้าสาวของพี่

มีเพียงแค่พี่สองคนเท่านั้นแหละคะ ที่รู้ดีที่สุด ว่าความสัมพันธ์นี้ มันจะกลายเป็นความรักได้มั้ย ธาราตอบแทนไม่ได้"

"ยังไงมึง ระดับมึงไม่เคยเมาจนจำอะไรไม่ได้

ตั้งใจใช่มั้ย"เวกัสดักคอเพื่อน

"เออ แต่ผิดคาดซัมเมอร์ยอม ไม่ร้องสักนิด

กูแค่อยากแกล้ง แต่มันเลยตามเลย"ออกัสรับตรงๆว่าตั้งใจ เขาตั้งใจอยากจับน้องทำเมีย

"กูว่านะ เปอร์เซ็นต์ ที่จะเป็นแบบน้องธาราพูด คือสูงมาก ถ้ามึงชอบน้องเค้าก็พัฒนาความสัมพันธ์กันดีๆ"โอโซนแนะนำเพื่อนรัก

"กูจะไปพัฒนาความสัมพันธ์ยังไง มันดูไม่ใช่กูเลย" ออกัสพูดออกมาอย่างกลุ้มใจ เพราะเขาไม่ใช่คนอ่อนโยน

"โอ้ย อีกไม่กีวันก็จะได้แต่งงานจดทะเบียนกันอยู่แล้ว จะมากลุ่มใจอะไรคะพี่ออกัส ถ้าใจมันใช่ คือเดินหน้าค่ะ" มายมินท์พูดออกมาบ้าง

ออกัสมองทุกคนอย่างชั่งใจ

"พี่ออกัส มันไม่ง่ายเลยนะคะ ที่เรารักใครชอบใคร แล้วคนนั้นก็จะรักเราชอบเราเหมือนกัน ในเคสพี่ ธาราว่าเปอร์เซ็นต์ต่างคนต่างชอบกันมีสูงมากๆนะคะ เท่าที่ฟังพี่บอกเล่า พี่เองชอบพี่ซัมเมอร์เต็มประตูหัวใจแล้วละคะ ไม่งั้นคงไม่หาเรื่องมีอะไรกับเค้าหรอก ระดับพี่ มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหานะคะ จริงมั้ย" ธาราบอกกับออกัสยิ้มๆ

"แหม่ ยิงมาโดนทุกเป้าเลย มันก็ใช่แหละครับ ที่พี่สนใจในซัมเมอร์ แต่ถึงขั้นรักชอบมั้ย พี่ก็ไม่แน่ใจ " ออกัสพูดออกมาอย่างไม่ยากยอมรับว่ารักต่อหน้าของเพื่อนรักทั้ง 2 คนของเขา

"โห้ ไอ้ควาย ไม่รักหรอก สาระแนเข้าห้องไปปล้ำเค้า เหนื่อยจะพูดกับมึง" เวกัสบ่นเพื่อน

"เออ ถ้าน้องเค้าทนไม่ได้หาผัวใหม่ หรือตัดใจออกไปจากบ้านมึง ตอนนั้นอย่ามาหอนละกัน" โอโซนบ่น

"แหม่พวกมึงก็รุมกูจังวะ" ออกัสบ่น

"กูไม่ได้รุม แต่มึงรีบๆรู้ใจตัวเองเถอะ หน้าอย่างมึงเนี่ยนะ จะยอมให้คนบังคับแต่งงาน ถ้ามาคาราคาซังแบบนี้ มันเสียเวลา ปล่อยน้องเค้าไปมีผัวใหม่ไป อย่าไปถ่วง น้องเค้า" เวกัสบอกอย่างเอื้อมระอากับเพื่อน

"ไม่มีทาง ผัวซัมเมอร์ ก็คือกูนี่ไง" ออกัสตอบกลับ

"โถ่ ไอ้ควาย แล้วบอกไม่รู้ว่ารักมั้ย หวงขนาดนี้ ไม่รักหรอกมั้ง" โอโซนบ่น

ธารากับมายมินท์ หัวเราะพี่ทั้งสาม

"พอๆเลิกคุย แดรกเหล้ากัน"ออกัสบอกเพื่อน

"เอ้ามา ฉลอง ให้ไอ้ออกัสรู้ใจตัวเอง แล้วเลิกควายสักที เดียวจะกลายเป็นหมาชิบ" โอโซนบอกออกมา

"ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ" ออกัสบอกเพื่อนแล้วหัวเราะ

ทั้งสามหนุ่มนั่งดวนเหล้ากันซักพัก

แอรดดดด

ประตูห้องก็ถูกเปิดออก

ปรากฎร่างสาวสวยผมสีบลอน

"พี่ออกัสคะ คุณป้าให้ซัมเมอร์มารับค่ะ กลัวพี่ออกัสขับรถไม่ไหว" ซัมเมอร์ได้รับคำสั่งจากแม่ของออกกัสให้ตามมานั่นเอง

"แล้วมาได้ยังไง"ออกัส ถามหน้าตึง

"คุณป้าให้คนขับรถมาส่งซัมเมอร์คะ"

"หึ แล้วเธอก็ต้องทำตามงั้นเหรอ" ออกัสบ่นออกมาไม่มีคำตอบใดๆจากซัมเมอร์

"น้องซัมเมอร์ เข้ามานั่งก่อนครับ พี่เวกัส นี่ธาราแฟนพี่ อายุน้อยกว่าซัมเมอร์ นูนโอโซน และข้างๆโอโซน คือมายมินท์ เป็นแฟนของโอโซน อายุเยอะกว่าซัมเมอร์ "เวกัสทำลายบรรยากาศ ด้วยการแนะนำทุกคน

"สวัสดีค่ะทุกคน" ซัมเมอร์ทักทายทุกคนพร้อมรอยยิ้มแล้วเดินเข้ามานั่งตามที่เวกัสบอก ข้างๆออกัส

"แล้วนี่กินข้าวมาหรือยัง" ออกัสถามซัมเมอร์

"ยังเลยคะ" ซัมเมอร์ตอบตามตรง

"เอาผัดพริกแกงถั่วเหมือนเดิมใช่มัย" ออกัสพูดอย่างจำได้ดี ว่าเธอชอบกินอะไร

ซัมเมอร์พยักหน้า

ทุกคนมองพฤติกรรมที่ออกัสมีต่อซัมเมอร์ยิ้มๆ เพราะขนาดบอกไม่แน่ใจว่ารัก ยังจำได้ทุกรายละเอียด ของซัมเมอร์ขนาดนี้