ซัมเมอร์และออกัส มาถึงบ้านท่ามกลางความเงียบงัน น้องไม่ยอมพูดอะไรกับพี่ แม้ว่าระหว่างทาง พี่จะพยายามคุยด้วยสักแค่ไหน
ร่างบางเปิดประตูลงทางรถแล้วเดินเข้าบ้านไปพร้อมทั้งน้ำตา ที่มันไหลออกมาอีกแล้ว แม้ว่าเธอจะพยายามกลั้นเอาไว้มากเพียงใด มันก็ยังคงรินไหลออกมาอยู่ดี
"เป็นอะไรไปลูก"คุณวิลาวัลย์ถามหลานสาวเมื่อเห็นเธอเดินร้องไห้เข้ามา
"คุณป้า ฮึก!! ฮือออ"ร่างบางได้แต่ปล่อยโหออกมา อย่างสุดที่จะกลั้น
ผู้เป็นป้าเดินมาสวมกอดหลานสาว พลันสายตาก็เหลือบไปมองบุตรชายที่เดินตามมาอย่างเงียบๆ อย่างมีคำถาม
"ซัมเมอร์ ไม่พร้อมอธิบายค่ะ ซัมเมอร์ขอตัวนะคะ"ร่างบางบอกออกมากับคุณป้าของเธอ แล้วรีบเดินขึ้นชั้นบน เพื่อหลีกหนีหน้าของพี่ เพราะเธอไม่อยากเห็น มันเจ็บไปทั้งใจ
ออกัส จะก้าวขาตามน้อง
"อย่าเพิ่งตามน้องค่ะลูกชาย เรามีเรื่องต้องคุยกัน"มารดากล่าวออกมา แล้วมองหน้าลูกชายเพียงคนเดียวของเธออย่างพอจะเดาเรื่องราวออ
