Gülay
Vedat’tan korkmam gerektiğini bir kez daha anlamıştım. Biraz önce babama yaptığı şeyden sonra adeta korkudan titremiştim. Nasıl bir canilikti bu? Babama kendi elini çekiçle kırdırmıştı. Hem de gözümün önünde…
Babam tam kapıdan çıkacağı esnada “Bekle! Bir şey unuttun!” dediğinde babam durmuş acı dolu yüz ifadesiyle Vedat’a bakmıştı.
“Daha ne istiyorsun?” Sesi çatallaşmıştı. Bana bakamıyordu. Eminim yüzüme baksa benden ne denli nefret ettiğini görecektim.
“Dizlerinin üstüne çöküp özür dile.”
Babamın gururunu ayaklar altına almak istiyordu. Onun derdi babamın beni dövmesi değildi. O sadece bu bahaneyle babama kinini kusuyordu.
Oysa ki babam abime rağmen hep Meral’i desteklemişti. Bunun sebebi Meral’i sevmesi değildi elbette, kendi çıkarlarıydı. Beyzade ailesini karşısına alma
