“เรียกนายอยู่ได้ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปี” เหนือเพชรหันมานิ่วหน้าใส่ เขาอายุยี่สิบห้าซึ่งหากจากโรสหลายปี ที่กับไอ้น่านฟ้าเรียกพี่ทุกคำ แต่นี่เขาเป็นผัวเธอแล้วนะเรียกนายฟังแล้วไม่เข้าหู
“ก็ได้ โรสเรียกว่าพี่เหนือได้ไหม หืม” ใจอยากจะเรียกแบบนี้มานานแล้ว ในเมื่อเขาพูดมาแบบนี้มันก็เข้าทางเธอเลย คุณหนูโรสเรียกเขาเสียงอ่อนเสียงหวาน แต่เหนือเพชรไม่ได้มองหน้าเธอเขาหันไปทางอื่น แอบสังเกตเห็นว่าใบหูเขาเริ่มแดง
นี่เขากำลังเขินอยู่รึเปล่า ทำไมน่ารักจัง!
“แล้วทำไมต้องไปกินข้าวกับมันด้วย” แล้วเหนือเพชรก็วกกลับมาเรื่องเดิม มันเป็นเรื่องที่กวนใจเขาในตอนนี้
“เป็นคำสั่งป๋า”
“ไม่ใช่ระริกระรี้อยากไปเอง?”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นมันทำไมเหรอ? พี่เหนือมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเรื่องนี้ด้วย” รสรินทร์จงใจยั่วเขา ยังไม่แน่ใจว่าเหนือเพชรเป็นอะไรแต่อาการแบบนี้มันคือหวงของชัดๆ ถึงตอนนี้ด้านความรู้สึกอาจจะไม่ได้คืบหน้า แ
