ตอนที่ 2
1027 Words
เมื่อกลับมาถึงบ้าน
ภายหลังส่งป้ายุพาขึ้นรถทัวร์จนแล่นลับไปจากสายตา ตอนขากลับลุงทองรีบแวะซื้อนมผงและของใช้สำหรับเด็กกลับมาฝากมาลี
ลุงทองเฝ้ารอจนกระทั่งตกดึก เมื่อเห็นว่าคนอื่นๆ น่าจะหลับกันหมดแล้ว จึงหิ้วของฝากออกมาให้มาลี
ก็อกๆ...
เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่หน้าห้องพักของแม่ลูกอ่อน ครั้นเมื่อเปิดประตูออกมา มาลีก็พบว่าคนที่มายืนเคาะประตูก็คือลุงทองผู้เป็นเจ้าของห้องเช่านั่นเอง
“เอ่อ... ลุงมีอะไรหรือจ๊ะ?”
มาลีชะโงกใบหน้าสะสวยออกมามองผ่านช่องประตูที่เปิดแง้มเพียงน้อย
หล่อนไม่ได้ก้าวออกมาทั้งตัว ด้วยตระหนักดีว่าตอนนั้นเป็นเวลาดึกมากแล้ว ถ้าใครบังเอิญออกมาเห็นเข้าพาลจะเอาไปติฉินนินทาให้เป็นเรื่องเสียหายเปล่าๆ
“ลุงซื้อของมาให้ เมื่อเย็นแวะไปส่งป้ายุพาที่ตลาดเลยซื้อของมาฝากเอ็งกับลูก”
ท่าทางของลุงดูทองเหมือนผู้ใหญ่ใจดีมีน้ำใจทั่วไป มาลีจ้องมองข้าวของในถุงที่ลุงทองหิ้วเอามาให้
“อุ๊ย... เกรงใจจัง... ซื้ออะไรมาเยอะแยะมากมายจ๊ะลุง... ถ้าป้ายุพารู้เข้าจะว่าเอานะจ๊ะ”
มาลีเกรงใจ
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้ป้าแกไม่อยู่... ไปเยี่ยมลูกชายที่เชียงใหม่โน่นแน่ะ กว่าจะกลับก็อีกอาทิตย์”
ลุงทองรีบบอกเป็นนัยว่าทางสะดวก
“นี่เอ็งจะไม่เปิดประตูให้ลุงเข้าไปในห้องหรือวะนังมาลี”
ลุงทองแกล้งทำท่าว่าของที่หิ้วอยู่ในมือนั้นหนักเสียเต็มประดา
“จ้ะๆ... ”
มาลีไว้ใจจึงรีบเปิดประตูให้ร่างท้วมใหญ่ของผู้เป็นเจ้าของบ้านเช่าก้าวเข้ามาในห้องของหล่อน
“โห... นี่เอ็งยังไม่ได้ให้นมลูกหรือวะ... เอิ่มมม”
ลุงทองรู้ว่าเต้านมหล่อนกำลังคัด แกเผลอทำตาวาวในทันทีที่มีโอกาสเข้ามาอยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสองกับมาลี
สายตากระหายของลุงทองจับจ้องมองเม็ดหัวนมเป็นทรงสวยที่เสียดสีอยู่ภายใต้เสื้อคอกระเช้าบางๆ น้ำนมแม่ลูกอ่อนชื้นเป็นวงเปียกเปรอะเป็นคราบขาวอยู่ที่ยอดอกจนเห็นได้ชัด
“ลุงถามทำไมหรือจ๊ะ... ”
มาลีตามไม่ทันความคิดหื่นของเฒ่าหัวงู
“ก็นมเอ็งคัดขนาดนี้”
สายตาของลุงทองยังไม่ละจากทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อน แกเผลอกลืนน้ำลายด้วยความลืมตัว ตอนนั้นมาลีจึงได้รู้ว่าบุรุษสูงวัยกำลังพูดถึงอะไร?
“ไอ้แดงกินนมแล้วจ้ะลุง... กินหลายรอบแล้วด้วย แต่ช่วงนี้นมฉันคัดบ่อย แล้วน้ำนมก็เยอะเหลือเกิน”
มาลีบอกถึงสาเหตุที่น้ำนมของหล่อนยังไหลซึมออกมาแฉะอยู่ที่เสื้อคอกระเช้า
ลุงทองไม่แปลกใจที่ไอ้แดงลูกของหล่อนกินนมไม่หมด ก็เพราะขนาดของทรวงอกมาลีที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นช่างมหึมาเหลือเกิน นมแม่ลูกอ่อนไซส์ขนาดนี้ลุงทองรู้ดีว่าจะอิ่มไปถึงลูกถึงผัว... แต่โชคร้ายที่ตอนนี้ผัวของมาลีก็ไปทำงานอยู่ไกลถึงประเทศลิเบีย
“แล้วเอ็งไม่ปั๊มออก... ปล่อยไว้อย่างนั้นมันจะไม่ปวดหรือวะ... อูย มัดคัดมากเชียวนะนั่น”
ลุงทองทำเสียงห่วงใย
“ก็มีปวดบ้าง... นี่ฉันปั๊มทิ้งไปเยอะแล้วนะลุง”
มาลีรู้สึกเขินเล็กน้อยที่การสนทนาวนเวียนอยู่กับเรื่องนมของหล่อน
“อูย... เสียดาย... ทิ้งทำไม?”
ลุงทองเผลอครางออกมา ทั้งที่ควรจะเก็บถ้อยคำเหล่านั้นเอาไว้ในความคิด
“ขอบใจลุงมากนะจ้ะ... สำหรับข้าวของที่ซื้อมาให้ ลุงทองใจดีจัง”
มาลียกมือไหว้
“ถ้าเอ็งคิดว่ามีอะไรที่ลุงคนนี้พอจะช่วยได้ก็บอกมาเถอะ... ลุงอยากช่วย”
ลุงทองทอดสะพานให้อย่างออกนอกหน้า ทั้งที่ใจจริงแกอยากจะบอกว่าลุงอยากช่วยปลดปลื้องความเหว่ว้าให้เอ็งใจจะขาด
“ขอบคุณจ้ะลุง”
มาลียกมือไหว้อีกครั้ง ก่อนจะหิ้วถุงพลาสติกไปวางเอาไว้ที่โต๊ะหลังตู้เสื้อผ้า
หญิงสาวหารู้ไม่ว่าตอนนั้นลุงทองเดินตรงรี่ตามเข้ามาติดๆ พอรู้ตัวอีกทีร่างท้วมหนาก็ปรี่เข้าประชิดตัวหล่อนเสียแล้ว
“ว้าย... ”
ลุงทองสวมกอดร่างอวบอิ่มของแม่ลูกอ่อนจากทางด้านหลัง ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ขึ้นมาตามลำตัวแล้วตะล่อมบีบเต้านมอวบใหญ่จนน้ำนมสีขาวไหลทะลักออกมา
“อย่าทำอะไรฉันนะลุง”
มาลีร้องวิงวอนเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัว มือใหญ่ของลุงทองกดแผ่นหลังของหล่อนให้คว่ำลงกับโต๊ะ ผ้าถุงลายดอกพิกุลถูกกระชากขึ้นไปกองอยู่เหนือบั้นท้ายหนั่นแน่น
“อย่า... ลุงทอง... อย่าทำฉัน”
ตอนนั้นมาลีไม่ได้สวมกางแกงใน ทำให้สายตากระหายของลุงทองมองเห็นพูเนื้ออวบใหญ่เหมือนกลีบส้มโอสีชมพูสองกลีบประกบกันแน่น แอ่นอ้าออกมาจากซอกขาทางด้านหลัง
“อูยยย... ของเอ็งอวบใหญ่เหลือเกินนังมาลี”
ลุงทองนึกอยากกระแทกในทันทีที่ได้เห็น สองมือหยาบกร้านรีบตะปบสะโพกหนั่นแน่นอวบใหญ่ ขยำแล้วผลักจนบั้นท้ายเย้ายวนถลำไปข้างหน้า จากนั้นเฒ่าหื่นก็รีบก้มลงแหงนใบหน้าปาดปลายลิ้นดูดเลียกลีบมาลีอวบอัดที่ทะลักอ้าออกมาอวดความอิ่มสมบูรณ์ของความเป็นผู้หญิงต่อหน้าต่อตา
“อูยยย... ”
มาลีสะดุ้ง หล่อนร้องออกมาด้วยความลืมตัว ลุงทองเพิ่งรู้ว่าร่องเนื้อของผู้หญิงห่างผัวนั้นหนึบแน่นจนหนีบปลายลิ้นของแกที่แผ่ออกกว้างแล้วยัดเข้ามาปาดเลียลนลานเสียงดังจั่บๆ เหมือนแมวกินน้ำ จะต่างก็ตรงที่จังหวะจ้วงทะลวงของลุงทองนั้นหนักแน่นและรุนแรงกว่า
- Writer
