36 และถ้าวันหนึ่งต้องเจ็บ
“อลิสกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นบอกผมสักคำ”
“อลิสบอกคุณไปแล้วนี่คะว่าจะกลับไทยอาทิตย์นี้” หล่อนเอียงคอมองแฟนหนุ่ม สายตาดูไม่ค่อยไว้ใจเพราะหมู่นี้มาร์ตินชอบทำตัวแปลกๆ “คุณจำไม่ได้เลยหรอคะ”
“อ้อ! สงสัยช่วงนี้ผมยุ่งๆ ไปหน่อย ก็เลยลืมวันลืมเวลาไปเลย”
“อลิสก็ไม่เห็นว่าคุณจะมีอะไรยุ่งยากเลยนี่ คุณพักงานในวงการไว้ไม่ใช่หรอ ยังมีเรื่องอะไรที่ทำให้คุณยุ่งได้อีกล่ะ”
“กะ...ก็เรื่องเล็กๆ น้อยๆ น่ะ”
“แล้วทำไมคุณไม่บอกอลิส” ดวงตาเฉี่ยวจ้องจับผิด แฟนหนุ่มของหล่อนเปลี่ยนไปจริงๆ เหมือนกำลังมีอะไรบางอย่างปิดบังอยู่
“ไม่มีอะไรหรอกครับ อลิสอย่าคิดมากเลยนะ”
“จะไม่ให้อลิสคิดมากได้ยังไง อลิสไปทำงานต่างประเทศรอบนี้คุณดูเปลี่ยนไปมาก แทบไม่โทรไปหาอลิสเลย”
“ก็ผมกลัวว่าคุณจะยุ่ง เลยไม่ได้โทรไป”
“หรอคะ เมื่อก่อนคุณหวงอลิสจะตาย โทรหาเช้าเย็น ทำไมอลิสจะดูไม่ออกว่าคุณเปลี่ยนไป”
