ก๊อก ก๊อก
“คุณอาทิตย์คะ” เสียงป้าแจ๋วแม่บ้านเก่าแก่ ของบ้านเรียกอยู่หน้าห้อง
ฉันรู้สึกตัวตื่น แล้วลุกขึ้นนั่งตั้งสติ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้อยู่ที่ห้องตัวเอง
“ป้าแจ๋ว!! พี่อาทิตย์ตื่นๆ ป้าแจ๋วมา”
ฉันตกใจรีบใส่เสื้อผ้าผิดๆถูกๆแล้ววิ่งหาที่ซ่อนในห้องใหญ่
“เป็นอะไร”
“ป้าแจ๋วมา ตายแน่ ทำไงดีคะ”
“แล้วจะกลัวทำไม”
เขาเดินลงจากเตียงใส่กางเกงบ๊อกเซอร์แล้วเดินไปเปิดประตู ปล่อยให้ฉันยืนหน้าเหว่อแบบ งงๆ
แกร๊ก~~
“ครับป้า”
“เห็นคุณทอฝันมั้ยคะ ป้าไม่เห็นเธอตั้งแต่เช้า”
“ทอฝัน อยู่ในห้อง ป้ามีธุระอะไรมั้ยครับ” หน้านิ่ง
“อ่อ ปะ เปล่าคะ ป้ากลัวเธอหิวเลยมาถามดู ถ้าอย่างนั้นป้าขอตัวนะคะ”
หลังจากประตูห้องปิดลงฉันก็วิ่งออกมาส่องดูที่ประตูอีกครั้งก่อนจะหันไปมองหน้าบางคนที่ยืนยิ้มอยู่
“พี่บอกไปแบบนั่นได้ไงคะ แบบนี้ถ้าคุณแม่กับคุณลุงสงสัยจะทำไง” หน้ามุ่ย
“กลัวทำไม คุณน้าเป็นคนให้ฝันมาดูแลพี่
