…
อยู่ดีๆก็รู้สึกจุกที่หน้าอก ทำไมเขาถึงไม่เหมือนเดิม มันมีอะไรแปลกไป ความคิดฉันในตอนนี้มันขุ่นมัวมองไม่เห็นเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ฉันค่อยๆลุกขึ้นโดยมีแม่กับป้าแจ๋วค่อยพยุง
“โอ้ย!”
“ไหวรึเปล่า ไปหาหมอมั้ยลูก”
“ไหวค่ะ^^”
ฉันเดินกะเพลกออกมาหน้าประตูบ้านอย่างลำบาก แม่กับป้าแจ๋วยังเดินตามไม่ห่าง
พรึ่บ! อึ้บ!
ร่างเล็กถูกอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว โดยคนตัวโตที่เดินออกมาก่อนหน้า
“อาทิตย์!!” แม่เรียกชื่อด้วยความตกใจ
“ขอโทษครับคุณน้า ดูสภาพถ้าปล่อยให้ไปมหาลัยเอง วันนี้คงไปไม่ถึงแน่ เดียวผมไปส่ง คุณน้าก็ได้สบายใจ”
“ฉันไปส่งก็ได้ แกมีประชุมไม่ใช่หรอ” คุณลุง
“หึ!” เขาเค้นขำในลำคอ ก่อนจะอุ้มร่างเล็กเข้าไปนั่งบนเบาะข้างคนขับ ไม่ได้สนใจสายตาหลายคู่ที่กำลังมองการกระทำของเขาอยู่
ดวงตากลมโตจับจ้องใบหน้าคมเข้มอย่างไม่ละสายตา หากแต่เจ้าของใบหน้าไม่ได้มองเธอแม้แต่น้อย
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อ
