หลังจากที่นั่งดื่มกันมาจนดึกทั้งสามหนุ่มก็ออกมาสูดอากาศด้านนอกโดยสองสาวนั้นได้นอนหลับไปตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว สไมล์นอนห้องพักแขกซึ่งเป็นห้องประจำของเวย์เวลาที่มาค้างบ้านภาคย์
“จริงจังเหรอวะคนนี้” ภาคย์เอ่ยถามออกไปเมื่อทั้งสองนั้นยืนอยู่ด้วยกันลำพังเพราะภีร์นั้นเดินปลีกตัวออกไปคุยโทรศัพท์
“จริงจังกับใครวะ”
“มึงอย่าทำเป็นไม่รู้ไอ้เวย์ ลากเขามาด้วยขนาดนี้ แถมเช้าถึงเย็นถึงทุกวัน ถึงกูจะงานเยอะแต่โทรศัพท์กูก็มีอินเทอร์เน็ต” คำพูดราบเรียบแต่ทำให้คนฟังถึงกับฉุกคิดนึกย้อนกลับไปสิ่งที่เพื่อนพูด
“เขาไม่ค่อยสบายก็เลยไม่อยากให้ขับรถเอง มันเป็นอันตรายกับคนอื่น” ข้อแก้ตัวที่ฟังยังไงก็ฟังไม่ขึ้น ภาคย์ที่ได้ยินถึงกับส่ายหัว
“จิตสาธารณะนะมึงกลัวคนอื่นจะเป็นอันตราย มึงนั่นแหละตัวอันตราย กูอายุ 32 แล้วไอ้เวย์สรุปมึงกับน้องเขาเป็นอะไรกัน” ภาคย์ไม่อ้อมค้อมเอ่ยถามออกไปตรง ๆ
“ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน” เวย์ยังคงป
