Diamantino’s POV
“You push yourself too hard.” sabi sa akin ng doctor habang tinatahi niya ulit ang aking hiwa sa dibdib. Those damn stitches won’t stay put kaya naman bumuka ito at nagdurugo ulit ang aking sugat. Napamura ako at napangiwi dahil sa karayom na tumutusok sa aking balat. Hindi na ako nagpalagay ng anesthesia, because I want to feel the pain, to mask the hurt that I have been feeling simula nang umalis ako sa apartment ng babaeng nagpabago ng aking buhay. The deal is off, ‘yon na nga lang ang pinanghahawakan ko para makasama ko siya. Pumunta ako sa condo unit niya after sustaining this injury dahil akala ko mawawala na ako sa mundo. That was my first instinct, to see her again, to tell her everything kung bakit ginawa ko ‘yon sa kanya. Gusto kong bumalik kami sa dati, I want
