Pagkalipas ng ilang araw, bumalik na ako sa aking condo unit at nagsimula na akong magsulat ulit. Gumagaling na rin naman ng mabuti ang aking sugat sa ulo, at okay na rin ang aking pakiramdam. Iniiwasan ko lang lumabas dahil na rin sa bandage ko sa ulo at mga mumunting sugat ko sa katawan. Hopefully, maging decnet naman ang itsura ko pag naganap na ang anniversary ng BookGeek. Totally okay na sana ako kung nagpapakita or nagpaparamdam man lang sa akin si Dia. Mula ng lumabas ako ng hospital, hindi na siya nagpakita pa. Ni hindi ko nga ma-contact sa kanyang cellphone. Kung tinatanong ko naman ang mga tauhan niya na nagbabantay sa akin, isa lang ang kanilang sagot, na may mahalaga siyang inaasikaso. So, hinayaan ko siya, pero naiinis na rin ako. Kung galit sya sa akin, dapat harapin niya ako
