ตอนที่ 20
พันธะผูกพัน (2)
แคทลียาผลุนผลันออกมาจากห้องนอนด้วยความดีใจ เมื่อแง้มม่านดูแล้วเห็นรถยนต์คุ้นตาแล่นเข้ามาจอดยังหน้าบ้าน หญิงสาวรีบสำรวจตัวเองว่ามีอะไรผิดปรกติบนร่างกายหรือไม่ ก่อนเดินออกไปนอกบ้านเพื่อรอต้อนรับเขาด้วยใจที่คิดถึงอยู่ทุกคืนวัน
“แคทคิดถึงคุณจังเลยค่ะ”
รอยยิ้มหวานเปื้อนอยู่บนใบหน้า ก่อนเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มอีกฝ่ายด้วยความคิดถึงที่มีอยู่จนล้นปรี่ สองแขนเกี่ยวกอดกายแกร่งเอาไว้จนแน่น หล่อนโหยหาอ้อมกอดนี้มานานแสนนาน อยากให้วงแขนกว้างกอดกลับดังเช่นที่หล่อนทำบ้าง แต่แล้วหล่อนต้องทำหน้าผิดหวัง เมื่อเขาพยายามแกะท่อนแขนของหล่อนออกจากร่างของตน
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
ไม่ต้องพูดให้มากความ คำว่า “มีเรื่อง” ของเขา ทำให้หล่อนหน้าเสียลงไปอย่างเห็นได้ชัด นึกไปถึงเรื่องราวในวันก่อนทันที คงต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน หากแต่ว่าหล่อนก็ยังคงตีหน้าซื่อออกมา แสร้งทำหน้างงว
