ตอนที่ 7
อดีตสีดำ
“พักนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะครับ”
คีตกวีเอ่ยขึ้นพลางมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม ทั้งคู่กำลังรับประทานอาหารอยู่ที่ร้านอาหารของสนามกอล์ฟแห่งหนึ่ง
“นั่นสิ ต่างคนต่างยุ่งอยู่กับงาน”
ปริชญ์ยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ คีตกวีลอบมองใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างพิจารณา เขารู้สึกว่าชายหนุ่มเบื้องหน้าได้สร้างกำแพงขึ้นมาขวางกั้นตัวเองกับคนรอบข้างเอาไว้จนยากที่จะเข้าถึงได้เหมือนเดิมอีกต่อไป และระยะหลังมานี้เขากับปริชญ์จะคุยกันด้วยเรื่องงานเป็นส่วนใหญ่
“คุณย่ากับคุณอาสบายดีนะครับ”
“อืม สบายดี…แล้วคุณแม่ล่ะสบายดีมั้ย”
ปริชญ์หมายถึงศรีอนงค์มารดาของคีตกวี ซึ่งชายหนุ่มให้ความเคารพนับถือไม่ต่างไปจากมารดาของตน
“สบายดีครับ ยามว่างท่านชอบไปเข้าวัด”
“พักนี้พี่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมท่านเลย ก็รู้กันดีนะว่างานยุ่งมาก”
เหตุผลที่ชายหนุ่มเอ่ยอ้างออกมานั้น แท้
