Ngayon na.
Lumipas na naman ang isang buwan na wala akong halos ginagawa kundi mag-ensayo. Ngayon, may kailangan akong siguraduhin.
Bago ako sumunod sa kanyang nga utos, kailangan kong siguraduhing hindi isang kasinungalingan lamang ang kanyang mga binigkas sa aking harapan.
Natutunan kong humawak ng iba't ibang klase ng kutsilyo at baril. Pagkataon ay nakilala ko ang bawat isa sa kanyang pulutong. O mas maiging sabihin iminemorya ang kanilang mga pangalan.
Nag-uusap pa rin kami sa mga bagay bagay na wala namang patutunguhan. Sa pagtagal nasanay na ako sa pagtawa nito, mga ngiti nito sa dilim habang nararamdaman kong tinititigan niya akong mabuti na parang ako'y ineeksamin.
Paggising ko ngayon ay nakaupo ito malapit sa pintuan. Nakasandal ang kanyang ulo at likuran sa bakal na pinto
