แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้า ลอดผ่านผ้าม่านผืนบางเข้ามาในห้องอย่างเงียบเชียบ บรรยากาศเย็นสบายชวนให้อยากหลับต่อ
แต่สิ่งที่ทำให้อัยย์ต้องค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา
...คือวงแขนของใครบางคนที่ยังโอบรอบเอวเธอไว้แน่นไม่ปล่อย
ร่างกายของเธอแนบชิดอยู่ในอ้อมอกของเขา แผ่นอกอุ่นแน่นที่เธอนอนซุกหน้าอยู่…กลิ่นกายเขาอ่อนๆ ยังคงติดอยู่ที่ปลายจมูก
และที่สำคัญที่สุดคือ—
ทั้งเธอและเขา… เปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนนั้น
อัยย์ตัวแข็งทื่อทันที
หัวใจเต้นแรงเหมือนจะหนีออกจากอก
แขนแกร่งของคินพาดอยู่บนเอวเธอ
มือของเขายังกุมมือเธอไว้แน่น…
แน่นในแบบที่เหมือนกลัวว่าเธอจะหายไป ถ้าเผลอหลับอีกครั้ง
เสียงลมหายใจของเขาสม่ำเสมอ ช้า… อบอุ่น… และใกล้มาก มากจนเธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นเบาๆ เคล้าไปกับของตัวเอง
อัยย์รู้สึกเหมือนทั้งร่างจะระเบิด ไม่ใช่เพราะตกใจ
แต่เพราะความเขินมันพุ่งจนแทบกลายเป็นไอ!!!
นี่เรานอนแบบนี้กับเขาทั้งคืนเลย
