☀️ วันนี้อากาศดีมาก~
อาหารเย็นวันนี้มีแต่เมนูที่ฉันชอบมาก ไม่ว่าจะเป็นหมูสามชั้นย่างหนังกรอบ ต้มแซ่บซี่โครงอ่อน ยำวุ้นเส้นทะเลแซ่บ ไข่เจียวฟูหนานุ่ม เสียงจานช้อนกระทบกันเบาๆ เคล้ากับเสียงหัวเราะคิกคักของฉันกับอัยย์
ข้าวก็อร่อย~
เพื่อนก็ไม่บ่น~
หมาก็เฝ้า~
ชีวิตมันควรจะสงบสุขสุดๆ แล้วใช่ไหม!?
จนกระทั่ง...
“อัยย์ แกลองกินนี่ดิ อร่อยมากกก!”
ฉันตักหมูสามชั้นย่างร้อนๆ ราดน้ำจิ้มจัดจ้านลงจานเพื่อนสุดที่รัก ก่อนจะหันไปอีกฝั่ง ที่มีตัวเล็กตัวนึงนั่งมองตาแป๋วอยู่ใต้เก้าอี้
“ไทกะ! อย่าจ้องแบบนั้นน่า เดี๋ยวให้กินนะๆ”
ฉันหัวเราะเบาๆ ขณะเจ้าหมาตัวจิ๋วกระดิกหางรัว อัยย์เองก็กำลังเคี้ยวข้าวด้วยหน้าตาสุขสงบ
ทุกอย่างดูปกติ…เหมือนวันธรรมดาในโลกที่ปลอดภัย
จนกระทั่ง—
🚪 “ปัง!”
เสียงประตูบ้านเปิดกระแทกอย่างไม่ให้ตั้งตัว
ทั้งฉัน อัยย์ และแม้แต่ไทกะ... หยุดขยับในเสี้ยววินาทีเดียวกัน
ร่างสูงในชุดสูท
