Birazdan güneş doğacak
Açacak çiçek sana sormadan
Birazdan gün başlayacak
Saatin çalacak hiç utanmadan
Kollarını belime doladığında hafifçe sallanmaya başladık. Başımın üzerine bir buse kondurdu. "Seni sevdiğimi biliyorsun değil mi?" dedi kısık sesiyle.
"Çok." dedim kendimden emin bir sesle.
Son günlerde biraz morali bozuktu ama yakında düzeleceğinden emindim. "Bunu hiç unutma." diye devam ettiğinde kaşlarımı çatarak ona döndüm ve kollarımı boynuna sardım.
"Unutmam."
"Unutursan?" hafif telaşla söyledikleriyle beraber parmak ucumda yükseldim ve yanağından öptüm. "Unutmayacağım."
"Unutmayacağına söz verir misin?" omzumu sağ tarafa yatırarak ona baktım. "Neden böyle konuşuyorsun?" dedim.
Ama söz vermedim...
"Hiç." dedi bakışlarını kaçırıp.
Oysa sen bir nehirsin
Ve nehirler durma
