“UUWI na muna ako sa amin, hon.” Iyon lang ang tanging nasabi ni Sheila kay Martin na nagmamaneho.
Tinitigan naman siya ng lalaking kanyang kasama.
“Are you sure? Sasamahan na muna kita roon.” Namutawi ang ngiti nito.
Napatawa na lamang siya, at mahina niyang hinampas ang balikat nito.
“I need to rest at saka nakarami ka na.” Pagbibiro niyang sabi sa lalaki.
“Oh, I see, you need space for now, but, pupuntahan kita rito.” Hinimas – himas pa ang binti niya noon.
“Oh, stop that.” Nakikiliti siya sa pinagagawa nito ngayon.
Napatawa pa ito sa kanyang reaction.
“Well, babalik ako rito, magkakaroon na naman ng out of town ang kompanya natin.” Napabuntong – hininga na lamang ito. “Hindi talaga nila kaya ang trabaho kapag wala ako.” Dagdag pa nitong sabi.
“Masyadong bilib sa sarili.” Napai
