ตอนที่ 10 ฉันก็มีหัวใจ 1

1083 Words

ตอนที่ 10 ฉันก็มีหัวใจ 1 เมื่อเห็นว่าตัวเองหลุดจากการถูกมัดทั้งหลาย ฉันก็รีบผลักหน้าอกของแวนเดอร์แต่แล้วก็ไร้วี่แววที่เขาจะสะทกสะเทือนไม่ขยับเขยื้อนเลยด้วยซ้ำ “บอกเมื่อไหร่ว่าจะลงอยากหนีก็หนีไปสิ” สายตาของฉันจ้องไปที่ใบหน้าของแวนเดอร์ คิ้วที่ขมวดกันของตัวเองแน่นอนว่ามันทำให้ฉันไม่พอใจไม่น้อยจากการกระทำควายๆ นี้ “มีปัญญาลงไปได้ก็ลงไปเลย แต่ถ้าไม่มีก็แค่เสียตัว” เผียะ! “นายมันเลวมากกว่าที่คิดเสียอีก เลวมาก โคตรสารเลวตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเจอใครที่เหี้ยแบบนี้มาก่อน เหี้ยจนตัวเงินตัวทองยังเรียกพี่เลยด้วยซ้ำ แบบนี้คงตายอย่างโดดเดี่ยวเพราะไม่มีใครเอา ต่ำทราม!” ตุบ! ตุบ! ตุบ! ใบหน้าเรียวโน้มต่ำลงมาเข้าไปซุกซอกคออย่างหื่นกระหายโดยที่ไม่ฟังเสียงอะไรจากปากของคนที่อยู่ใต้ร่างอย่างฉันเลยของสักนิด ถึงแม้ว่าฉันจะประท้วงด้วยการดิ้นแทบตาย ทั้งทุบตีเขาอย่างบ้าคลั่งก็ตาม พยายามอีกสิญานิน ต้องหยุดให้ได้ การพยายามเอาตัวรอดของฉันถือว่ามันสูญเปล่า เขาไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นมีแต่แค่ความต้องการเท่านั่น ปลายลิ้นโลมเลียไปทั่วทุกมุม สัมผัสร้อนๆ จากริมฝีปากระดมทั้งจูบดูดเม้นในเวลาเดียวมันทั้งทำให้รู้สึกเจ็บปวดในยามที่เขาใช้ฟันฝังลงไปในเนื้อ การกระทำที่รุนแรง ป่าเถื่อนค่อยๆ ถาถมเข้ามายังร่างกายของฉันแล้วลามมาถึงเนินอก “หยุดนะแวนเดอร์หยุด!” ฉันตะคอกออกมาอย่างสุดเสียงและใช้มือพยายามดันไหล่ของแวนเดอร์ออกในเมื่อเขาไม่หยุดการกระทำนี้ง่ายๆ แต่ครั้งนี้มันได้ผลแวนเดอร์ผละออกจากซอกคอของฉันออกมา มันทำให้โล่งใจไม่เบาเลย แควก! แต่แล้วฉันก็เข้าใจผิดอย่างมหันเมื่อแวนเดอร์ใช้มือใหญ่เข้ามากระชากบราเซียสีดำตัวสุดท้ายที่ปกปิดด้านบนของฉันออกไปติดมือของเขาอย่างง่ายดายก่อนที่จะค่อยๆ ไล่มือไปปลดกระดุมกางเกงตรงหน้าท้องของฉันและถลกลงอย่างง่าย ตอนนี้มีเพียงซับในเท่านั้นที่ยังคงหลงเหลือบนร่างกาย เผียะ! เผียะ! “ไอ้ต่ำทราม!” “…” ใบหน้าของเขาหันไปทางเดียวกันทั้งสองครั้ง ความชาคงเข้ามาเล่นงานทันทีก่อนที่มุมปากจะค่อยดันให้ลิ้นลิ้มรสของความเค็ม กลิ่นคาวๆ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่ามันเป็นเลือด แวนเดอร์รู้ดีเลยแหละเพราะเขาก็มีต่อมลิ้มรส ลิ้มรสจากการโดนผู้หญิงที่ตัวเองคร่อมอยู่บนรถตบ สายตาตอนนี้ที่จ้องมองเขานั้นมันคงสื่อว่าทั้งโกรธแล้วจริงจังมากแค่ไหน ใบหน้าที่แดงกร่ำจนควบคุมไม่อยู่แต่แปลกที่ไม่มีน้ำตาเลย แวนเดอร์ไม่ได้โต้ตอบอะไรฉันเมื่อสักนิดเมื่อฉันตบเข้าไปที่ใบหน้าของเขาจนเลือดซึมออกจากมุมปาก สายตาที่เขาส่งมามันมีแต่ความว่างเปล่าแต่ทว่ามือใหญ่เริ่มมีการเคลื่อนไหวเขาค่อยบรรจงปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองออกทีละเม็ดๆ อย่างใจเย็นจนหมดและถอดออกเผยให้เห็นรูปร่างที่ดูดี มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ มีซิกแพคที่เพอร์เฟคจากนั้นก็ค่อยๆ ใช้มือล้วงต่ำลงไปที่กางเกงของเขาก่อนจะปลดกระดุมออก “นะ นายจะทำอะไรลงไปนะแวนเดอร์ ฉันบอกให้ลงไป” “สมองเธอไม่ใช่เด็กอนุบาลและก็คงไม่โง่จนดูไม่ออกว่าชั้นจะทำอะไรแล้วจะบอกให้มือที่เธอใช้ปิดบอกเลยว่ายังไงก็ปิดไม่มิด!” หลังจากพูดจบสายตาของเขาก็ไล่ลงไปมองมือน้อยๆ ของฉันที่ใช้ปิดสองเต้าที่โดดเด่น รู้ว่ามันไม่สามารถปิดได้หมดหรอก ยังไงๆ เขาก็เห็นถ้าก้มมองตั้งแต่ตอนที่กระชากบราเซียออกครั้งแรกเรียบร้อยแล้ว ปึก! “อย่าคิดว่าจะตบได้อีกมันไม่มีทางอีกแล้วญานิน!” เขาพูดขึ้นในขณะที่มือข้างซ้ายรับมือเล็กของฉันเอาไว้อย่างทันท่วงทีก่อนที่จะออกแรงบีบแน่นว่ากาวตราช้างเสียอีก คงไม่มีทางที่แวนเดอร์จะปล่อยให้ฝ่ามือเล็กของฉันเข้ามากระทบใบหน้าของตัวเองเป็นครั้งที่สามอีกแน่นอน “โอ้ย! ฉันเจ็บนะ” ฉันรีบดึงมือตัวเองออกจากการบีบของแวนเดอร์แต่ก็เปล่าเลยเมื่อมันไม่มีผลอะไรทั้งนั้น เขาเพียงแต่มองมาพร้อมกับแสยะยิ้มที่มุมปาก “ชอบความรุนแรงนักใช่ใหม่เธอจะได้ริมรสมันต่อไปนี้แหละญานิน!” “อือ วะ แวนเดอร์!” ร่างใหญ่ของเขาเข้าไปจัดการกับซอกคอขาวอีกครั้งหนึ่งด้วยความรุนแรงทั้งดูด เม้น ฝากรอยไว้อย่างผู้ที่ถูกกระทำเป็นโรคประหลาดก่อนจะลงมาจัดการกับสองเต้างามที่เด่นชูช่อรอการชื่นชม ริมฝีปากใช้ลิ้นเรียวตวัดรอบเพื่อสร้างความทรมานจากนั้นก็เข้าครอบครองอย่างทันท่วงที “อ๊ะ! เจ็บ!” มันต้องไม่เป็นอย่างนี้สิ ตอนนี้น้ำตาของฉันไหลออกมาจากสองตาราวกับเขื่อนแตกด้วยการกระทำของแวนเดอร์ เขารวดเร็วช่ำชองมากกว่าพายุเสียอีกทั้งความรุนแรงป่าเถื่อนที่เขาจงใจมอบให้ฉันมันทั้งเจ็บปวดปางตายเลยล่ะ ความรู้สึกตอนนี้ฉันเหมือนถูกรุมข่มขืนด้วยคนมากกว่าหนึ่งทั้งๆ ที่ความจริงแล้วมีเพียงคนเดียวเท่านั้น ประโยคที่ฉันร้องออกมานั้นเมื่อมือใหญ่ของเขาเข้าไปกอบกุมอกอีกข้างหนึ่งก่อนที่จะบีบเคล้นด้วยความแรงถึงแม้ว่าฉันจะดิ้นปางตายเท่าไหร่มันก็ยังสู้แรงของแวนเดอร์ไม่ได้สักนิดเดียว การกระทำของแวนเดอร์ลงต่ำเรื่อยๆ จนกระทั่งตอนนี้มันถึงสะดือเขาโลมเลียไปด้วยลิ้มฝีปากร้อนๆ ที่มันช่างสร้างความ กระอักกระอ่วนให้กับฉันเป็นอย่างมาก “แวนเดอร์ พอเถอะนะ หยุดเถอะนะ ฉะ ฉันขอร้อง”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more