ชนวนรักร้าย...พ่ายรัก

ตอนที่ 9 ฉันก็มีหัวใจ

ตอนที่ 9 ฉันก็มีหัวใจ



“ใช่! ขาดมากไอ้ความอบอุ่น งั้นเรามาทำความอบอุ่นกันในรถมั้งดีกว่าคงจะฟินใช่ย่อย”

“นะ นายคิดจะทำอะไร!”

สายตาของฉันจับจ้องมองไปยังการกระทำของแวนเดอร์ด้วยความตกใจแต่ด้วยอารมณ์ที่จะต้องข่มความรู้สึกเอาไว้โดยทำตัวให้เขาเห็นว่าฉันไม่ได้ตกใจกับคำพูดและการกระทำอันเลวทรามของเขาเลยแม้แต่นิด ทว่าตอนนี้มันตรงข้ามกันเลยต่างหาก

หัวใจข้างซ้ายของฉันเต้นรัว กลัวคือคำที่ฉันอยากเอ่ยไปจากปากแทบบ้า

ฉันรู้ตัวดีว่าตัวเองจะต้องไปพูดประโยคอะไรสักอย่างที่มันไปกระตุ้นอารมณ์ของแวนเดอร์ให้เดือดยิ่งกว่าน้ำร้อนที่ความร้อนมันติดลบหลายองศา

พร้อมที่จะทำร้ายคนที่กล้าลองดี

“...”

“อย่าเข้ามานะ!”

มันเป็นประโยคที่ฉันเอ่ยขึ้นอีกครั้งหนึ่งเมื่อเห็นว่าในขณะนี้แวนเดอร์นำตัวเองข้ามมายังที่นั่งฝั่งข้างคนขับ

บ้าเอ้ย!

เขามัดฉันไว้แน่นทั้งมือและตัวติดกับเบาะรถมันยิ่งทำให้ดิ้นหนีหรือต่อสู้ได้เลย

“กลัวเป็นด้วยเหรอนึกว่าแค่ปากดีเท่านั้น”

ริมฝีปากหยักได้รูปของเขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มเหยียดริมฝีปากด้วยความสมเพชจากนั้นสายตาสีดำสนิทก็มองร่างกายของฉันตั้งแต่ศีรษะจรดขาที่นายนั้นนั่งอยู่

ใช่! ทุกคนฟังไม่ผิดหรอก

ตอนนี้แวนเดอร์ข้ามฝั่งฉันสำเร็จและนั่งกางขาอยู่บนตักฉันร่างกายที่หันเข้าด้านเดียวกันประกอบกับสายตาที่มองตัวฉันเสียงหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอมันยิ่งทำให้ฉันอยากฆ่าเขาจริง

“คิดจะทำอะไรลงไปจากตักฉันเดี๋ยวนี้แวนเดอร์”

แต่คนตรงหน้าก็ได้แต่นั่งมองหน้าที่อยู่ใกล้ไม่ถึงสองคืบด้วยสายตาที่ว่างเปล่าไม่สะทกสะท้านกับประโยคที่ฉันพูดขึ้นเมื่อกี้สักนิดเดียวถึงสายตาที่ฉันส่งไปพร้อมกับคำพูดมันจะมีแววข่มขู่อย่างจริงจังก็เถอะ

ไม่น่ากลัวเลยสักนิดเดียวสำหรับเขา

“อยู่ในท่าพร้อมแบบนี้ชั้นคงชวนเธอเล่นขายของมั้งญานิน!”

“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้ชาติชั่วลงไป!”

ฉันสะบัดใบหน้าหันมาทางด้านซ้ายอย่างแรงเพื่อให้หลุดพ้นจากนิ้วมือเรียวยาวของแวนเดอร์ที่เข้ามาจับ

ทำไมฉันจะต้องมาเจอกับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตแบบนี้ด้วย

“ชั้นก็ไม่ได้บอกว่าเป็นคนดีนิ เชิญด่าตามสบายบอกเลยมันไม่สะเทือนไปถึงรูขุมขนเลยสักนิด!” ท่ายักไหล่เป็นเชิงว่าไม่แคร์แสดงให้เห็นชัดเจนมาก “ด่าสิ ด่าเข้าไป ด่าไปเลย ด่าแล้วอย่าลืมสมองอันน้อยๆ คิดด้วยว่าควรเก็บแรงเอาไว้คราง ครางดังๆ เอาให้มันถึงใจไอ้ชั่วคนนี้ด้วย ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ชาติชั่วคนนี้แหละที่มันกำลังจะได้ไต่เต้าเป็นผัวในอนาคตอันใกล้นี้ของเธอ!”

“ไม่นะไม่มีวันลงไปเดี๋ยวนี้แวนเดอร์ ถ้านายทำอะไรฉันฉันจะแจ้งตำรวจจับนาย”

หมดหนทางแล้ว

อาการที่ฉันแสดงขึ้นมามันบ่งบอกได้เลยว่ากลัวคนตรงหน้าแบบสุดๆ แต่ในเมื่อทำอะไรเขาไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นทางการใช้กำลัง ทางการด่า ฉันก็เลยตัดสินใจขู่แวนเดอร์ไปแบบนั้น

เขาจะต้องกลัวและหยุดการกระทำแน่ๆ

“หึ... จำไว้นะไม่มีตำรวจคนไหนที่อยากยุ่งเรื่องของผัวเมียหรอกโดยฉะเพราะเรื่องบนเตียง”

แวนเดอร์เขาจับปลายคางของฉันให้หันมามองหน้าของเขาก่อนที่จะค่อยๆ บีบให้แรงขึ้นแรงขึ้นโดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะมีอาการเจ็บแค่ไหนจากรอยเล็บที่จิกเข้าลงไปในเนื้อ

มันเจ็บปวดมาก

“โอ้ย! ฉันเจ็บนะ!” ฉันพยายามที่จะสะบัดใบหน้าที่ถูกบีบด้วยความแรงเพื่อให้มันหลุดพ้นแต่เหมือนว่ามันไม่ได้ผลเลยสักนิดเดียวยิ่งดิ้นก็ยิ่งเหมือนว่าเป็นแรงกระตุ้นชั้นดีให้แวนเดอร์ลงแรงมาบีบอีก “อย่าทำตัวเป็นผู้ชายที่ขาดการผสมพันธุ์มานานนับปีแบบนี้สิ ถ้ามันขาดนักก็ไม่ขอแฟนนายนู้น เธอคงเตรียมตัวให้ทันทีที่ตอนเอ่ยขอเว้นเพียงแต่ว่า... คนอย่างนายมันเดนมนุษย์เกินไปเขาก็เลยทิ้งไปหาคนใหม่ที่ดีกว่าเป็นร้อยเท่า”

แควก!

“งั้นก็ขอเดนมนุษย์คนนี้ผสมพันธุ์หน่อยแล้วกันขาดมานานแล้ว!”

กึก!

ความรุนแรงที่แวนเดอร์จู่โจมเข้ามาจูบมันทำฟันของเราทั้งสองกระทบกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อฉันเองที่กำลังจะอ้าปากด่าเขาอีกครั้งหนึ่ง

จากนั้นฉันก็ได้ลิ้มรสความเค็มนิดๆ ใบบริเวณปากตามด้วยกลิ่นที่คาวคละคลุ้งไปทั่ว

~อื้อ~

มือเล็กๆ ที่ถูกมัดร่วมกันไว้ตรงหน้าก็ดิ้นพล่านราวกับโดนของร้อน ฉันพยายามดิ้นเพื่ออยากให้หลุดออกจากการมัด ทั้งที่ริมฝีปากยังถูกจูบอย่างดุเดือดเร้าร้อนจนมือใหญ่ของแวนเดอร์ค่อยคว้าปุ่มปรับเบาะให้นอนลงเพื่อให้มันสบายและสะดวกขึ้นสำหรับทำอะไรๆ ได้มากขึ้น

เขาใช้ลิ้นเข้าไปสำรวจทุกซอกมุมในโพรงปากของฉันที่มีกลิ่นของคาวเลือดโดยที่มือทั้งสองข้างเข้าไปกระชากเสื้อยืดที่อยู่บนตัวฉันออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ผลที่เกิดตามมาจากแรงกระชากนั้นเสื้อก็บาดลึกลงผิวจนปวดแสบปวดร้อย

“อือๆ อื้อๆ”

ฉันค่อยๆ ประท้วงในการกระทำที่แวนเดอร์ทำลงไปตอนนี้เสื้อยืดที่ใส่มาถูกระชากออกจากตัวโดยที่ไม่เหลือชิ้นดีมีเพียงแค่บราเซียสีดำตัวเดียวเท่านั้นที่ยังปกปิดด้านบน

ไม่ได้การล่ะจึงรีบใช้ทั้งสองมือที่ถูกมัดรวมกันดันแผงอกใหญ่ของแวนเดอร์ออกอย่างสุดแรง สุดท้ายก็ยกมือทั้งสองมาปิดบังหน้าอกของตัวเอง

“ใหญ่ใช่ได้นิ คัพ..C เชียว”

ใบหน้าฉันเงยขึ้นตามประโยคที่แวนเดอร์พูดขึ้น สายตาเจ้าเล่ห์ที่ไม่สามารถหยั่งรู้ว่าตอนนี้เขาคิดอะไร

แต่มันคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

ในเมื่อแวนเดอร์ค่อยๆ กระตุกมุมปากหยักเรียวสวยของเขาขึ้นแบบเหยียดหยามอีกทั้งยังมองตรงมายังหน้าอกของฉันอีกด้วย

“อย่ามองนะปล่อยฉันแวนเดอร์!”

“ไม่มอง...ก็โง่สิ ทั้งอวบ ขาว อึ๋ม คงจะเด้งดีไม่น้อยนะ”

รอยยิ้มบ้าๆ นั่นไม่เท่ากับคำตอบและสายตาที่ไม่ละไปจากหน้าอกของฉัน

“ไอ้..ถ่อย!”

“ไม่เถียงอีกตามเคยอยากด่าก็ด่าไปตอนที่มีอะไรกัน ด่าไปด้วยนะ มันคงได้อารมณ์ดี ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อ๋อ! ถ้าจะพูดว่าฉันทำอะไรคนไม่มีทางสู้อย่างเธอแล้วก็จะปล่อยเชือกที่มัดตัวและปล่อยเข็มขัดที่มัดมือของเธอไว้ก็ได้ เอ้า! คราวนี้เป็นอิสระเสียที”

เขาทำตามที่พูดจริงๆ ปล่อยฉันจากการมัดทั้งหมด

“ลงไปจากตัวฉัน!”

เมื่อเห็นว่าตัวเองหลุดจากการถูกมัดทั้งหลาย ฉันก็รีบผลักหน้าอกของแวนเดอร์แต่แล้วก็ไร้วี่แววที่เขาจะสะทกสะเทือนไม่ขยับเขยื้อนเลยด้วยซ้ำ

“บอกเมื่อไหร่ว่าจะลงอยากหนีก็หนีไปสิ” สายตาของฉันจ้องไปที่ใบหน้าของแวนเดอร์ คิ้วที่ขมวดกันของตัวเองแน่นอนว่ามันทำให้ฉันไม่พอใจไม่น้อยจากการกระทำควายๆ นี้ “มีปัญญาลงไปได้ก็ลงไปเลย แต่ถ้าไม่มีก็แค่เสียตัว”

เผียะ!