ตอนที่ 4 หญิงยั่ว 1

1213 Words

ตอนที่ 4 หญิงยั่ว 1 “ทำไม เธอกลัวแพ้คนอย่างฉันหรือไง จะบอกเอาไว้นะว่าคนอย่างฉันไม่สนใจว่าผู้ชายที่ชื่อแวนเดอร์จะเป็นใครหน้าไหนยิ่งใหญ่มาจากไหน ที่สนใจก็คือเงินสองแสนเท่านั้น เตรียมตัวจ่ายให้ฉันได้เลยนะ” ยังไม่ทันที่ยัยลาวาบ้านั่นจะพูดจบฉันก็พูดขึ้นขัดทันที เหอะกลัวที่จะจ่ายเงินให้ฉันหรือยังไงกันนะบอกเลยว่าถ้าคิดจะเบี้ยวคนอย่างญานินมันยาก เบี้ยวจะตามจิกยิ่งกว่าแม่ไก่เลยคอยดู “งั้นก็ตามใจ...ขอให้คนหิวเงินอย่างเธอชนะนะรับรองฉันจ่ายให้แน่และจะรอดูผลงานของผู้หญิงบ้านๆ แต่งตัวไม่มอซออย่างเธอก็แล้วกันแต่ถ้านั่งตักได้นี่ฉันเพิ่มให้อีกหนึ่งแสน!” ดีล สามแสนคอยดู “ได้รอดูแล้วกัน” พอจบประโยคฉันก็เดินตรงไปยังเป้าหมายทันทีมาท้าคนอย่างญานินเดี๋ยวจะทำให้รู้ว่าฉันมันไม่ใช่ไก่อ่อนอย่างที่เธอคิดยัยลาวา VENDEN: TALK อีกด้านหนึ่งของคลับ “อ้าวกลับมาทำไมเร็วจังวะ กูเห็นว่ามึงเจอเหยื่อ?” จะอยู่หาสวรรค์วิมานหอกอะไรล่ะ ประโยคแรกที่ไอ้รูธใช้เอ่ยทักทายผมเมื่อเห็นว่าผมเดินมานั่งตรงที่เดิมตรงข้ามกับมันเหมือนเดิมไม่ต่างจากก่อนหน้านัก คืนนี้ผมกับมันพากันมาดื่มที่คลับของไอ้คิวพีอย่างเช่นทุกวันจะพิเศษมากก็ตรงที่ไม่สามารถเห็นหัวพวกมันทั้งไอ้คิวพี ไอ้เทลและก็ไอ้โซฟัสเลยก็เพราะว่าพวกมันต่างก็พาภรรยาสุดที่รักไปเที่ยวต่างประเทศเพื่อเตรียมตัวมีลูก ทิ้งให้คนโสดน่าตาดีทั้งสองดูแลกิจการแทน “เออหมดอารมณ์” ความจริงก็พยายามระงับอารมณ์อยู่ ผมตอบไปแบบส่งๆ ก่อนที่จะคว้าแก้วมากระดกของเหลวสีอัมพันลงคอเพื่อดับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองเพราะยัยหน้าตาบ้านๆ คนนั้นคนเดียว รับรองถ้าเจออีกครั้ง... ไม่ปล่อยแน่ แต่ก็เป็นแค่ความคิดเลวๆ ของผมเท่านั้นแหละ ในโลกนี้มีความบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรออีกอย่างยัยนั่นก็ดูเหมือนจะกลับแล้วคงไม่ย้อนกลับเข้ามาอีก “อาการแบบนี้ค้างชัวร์?” “มึงยังไม่จบใช่ไหมวะไอ้รูธ” การตอบเพื่อนรักโดยใส่ความหัวเสียเอาไปเต็มๆ แต่มันก็แค่ทำให้ไอ้รูธแค่ยิ้มออกมา ไอ้เพื่อนคนนี้อยากเจอตีนว่างั้น “ตอบแบบนี้ชัดเจนวะ มึงจะเครียดอะไรกันหนักหนาวะไอ้แวน หญิงแถวนี้มีเยอะจะตาย มึงดูจ้องมึงยังกับของหวาน” เสียงของไอ้รูธทำให้ผมชายตามองไปรอบๆ ตัวก็เห็นสายตายั่วยุทอดสะพานให้เป็นระนาวโดยที่ไม่ต้องออกแรงหาให้มันเมื่อยแต่คนอย่างผมมันเรื่องเยอะไง เป็นผู้ชายเรื่องเยอะ “แต่กูไม่สนไงวะ” ผมตอบไอ้รูธอย่าเซงๆ ผู้หญิงแบบนี้ผมไม่ชายตามองอยู่แล้ว ยัยคนเมื่อกี้ก็เหมือนกันที่ชื่อลาวาอะไรนั่น เธอเข้ามาจูบปากผมเองเมื่อเห็นว่าผมลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ การวางแผนเพื่อเข้าถึงตัวผมโคตรปัญญาอ่อนมากดีที่ตอนนั้นอารมณ์ดีก็เลยอยากสนองความอยากให้กับเธอเท่านั้น ผู้หญิงที่ผ่านมามันก็เป็นเพียงแค่ทางผ่านสำหรับคนอย่างผมเท่านั้น ในชีวิตนี้ยอมรับเลยว่าไม่เคยคิดจริงจังกับใครหน้าไหนทั้งนั้นไม่ว่าจะสวย น่ารัก น่าถนอมสักเพียงไหน อกเป็นอกเอวเป็นเอวยังไงก็เถอะหรือว่ามีระดับฐานะทางบ้านค่อนข้างดีปาน ก็ไม่สน ผมไม่เคยสน ใครจะไปรู้ว่าอดีตจะส่งผลกับชีวิตปัจจุบันได้มากเท่านี้ อีกอย่างที่มีส่วนประกอบก็เพราะว่าพวกเธอมองคนเพียงแค่เปลือกนอกเห็นหล่อรวยก็ต่างยอมมอบตัวถวายให้โดยไม่นึกถึงคนที่เป็นพ่อแม่ ตึก ห่าราก! ทันทีที่ผมมองผู้หญิงที่ช่างใจกล้าเข้ามานั่งตักของผมอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ทำเหมือนทองไม่รู้ร้อน ใบหน้ารูปไข่เชิดๆ ดูแล้วมีความหยิ่งไม่ใช่น้อยรูปร่างดีใช้ได้ อกเป็นอก เอวเป็นเอวมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเองนั่นก็คือมีกลิ่นหอมของแป้งที่ผสมกับเบอร์รี่ทำให้เป็นกลิ่นที่ค่อนข้างเชิญชวนคนอย่างผมได้ไม่น้อย เพราะเธอคือผู้หญิงที่เข้ามาขัดจังหวะผมเมื่อกี้ “แรดร่านนักก็ไปนั่งตักคนอื่นไม่ชอบผู้หญิงหน้าด้าน!” แต่ความไม่พอใจมันก็อยู่เหนือเหตุผลทุกอย่าง คิดดูสิครับใครก็ไม่รู้จู่ๆ ก็นั่งลงตักของเรา ถ้าเกิดผมมีคนรักขึ้นมาจะทำยังไง การกระทำพวกนี้อาจทำให้เกิดปัญหาได้โดยง่าย น้ำเสียงอันแสนแข็งกระด้างเปล่งออกมาจากริมฝีปากสวยได้รูป มันเป็นประโยคที่ฟังแล้วสามารถทำให้หน้าแตกโดยที่คนอื่นๆ ในคลับนี้รอสมน้ำหน้าอย่างล้นหลาม “ฉันก็ไม่อยากจะนั่งบนตักอันแสนเฮงซวยของนายนักหรอก” เฮงซวยงั้นเหรอ รู้ไหมว่าเธอนั้นแหละที่จะซวย “ต๊าย ตาย ช่างกล้าพูดกับแวนเดอร์นะเธอยัยคนชอบแส่!” ผมคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไปเพราะมีผู้หญิงอีกคนเข้ามาร่วมบทสนทนาด้วย นั้นก็คือคนที่ชื่อลาวาอะไรนั่นเอง มากับคำพูดที่แน่นอนว่าไม่ได้คิด ไม่ได้กลั่นกรองด้วยซ้ำ อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงที่ยังนั่งอยู่บนตักผมจะทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้เพราะเท่าที่ดูสองคนนี้น่าจะมีเรื่องกันมาด้วยและมันก็ต้องมีผมเป็นส่วนเกี่ยวข้อง น่าสนุกดี VENDEN: TALK END เชี่ย... นึกอยู่แล้วเชียว ฉันไม่โง่นะถึงไม่ได้เรียนระดับปริญญาก็ไม่ใช่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนสมัยนี้ อย่าบอกนะ... ว่ายัยลาวาคนนี้คิดจะใช้ฉันเป็นเครื่องมือให้ตัวเองได้เข้ามาพูดกับผู้ชายของหล่อนอีกครั้ง แสบจริง! ท่าไม่ดีแล้วสิ สมองของฉันรีบประมวนผลคิดวิธีหาทางออกโดยไม่ให้เสียเงินจำนวนมากนั้นไปแต่ก็ไม่มีทางหรือว่าจะยอมได้ส่วนหนึ่งและทิ้งอีกส่วนเอาไว้ แบบนี้คงดี คงใช้ได้ไม่ทำให้เสียเวลาอีกทั้งยังถูกผู้ชายด่าอีก “ไหนเงินหนึ่งแสน ฉันนั่งตักผู้ชายคนนี้ได้แล้วอีกสองแสนฉันไม่เอาก็แล้วกันเพราะยังทำไม่สำเร็จถือเสียว่าช่วยประหยัดงบประมาณเงินในกระเป๋ากับผู้หญิงอย่างเธอ แต่ว่านึกไปแล้วก็ยัง.....” จะพูดไม่พูดดี “ยังอะไรยัยมอซอ ห๊ะ?” แต่พอโดนด่า โดนดูถูกก่อนฉันจึงตัดสินใจได้ “ก็สงสารคนที่ไม่มีใครเอาไง” --------------------------------------------------------

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more