ห้องครัว
“ทำไมอาหารไม่พร่องเลยล่ะซูวี่” ป้าสี่ถามหญิงสาวเมื่อเห็นสภาพอาหารที่ถูกยกเข้ามาอยู่ในสภาพสมบูรณ์
“นายท่านอารมณ์ไม่ดีเจ้าค่ะ ก็เลยพาลไม่กินข้าวปลา”
“แบบนี้ไม่ดีนะ”
“ทำไมเหรอเจ้าคะป้าสี่” หญิงสาวสงสัยเมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของป้าสี่
“นายท่านเคยปวดท้องเพราะกินข้าวไม่ตรงเวลา อาการหนักมาก เพิ่งจะรักษาหายเมื่อไม่นานนี้เอง ยังไงก็ต้องกินข้าวให้ครบมื้อ” ป้าสี่เล่าด้วยท่าทางไม่สบายใจ
คงเป็นโรคกระเพาะสินะ หญิงสาวคิดในใจ เริ่มรู้สึกเป็นห่วงเขามากขึ้น เพราะสมัยนี้คงหาแอนตาซิล กาวิสคอนได้ยาก หรือเขาจะเป็นโรคเครียดลงกระเพาะ เพราะเห็นนั่งทำงาน นั่งอ่านหนังสือกองโตทุกวัน เธอยิ่งเครียดหนักเมื่อคิดถึงเหตุผลอย่างหลัง..
แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด การกินข้าวให้ครบมื้อก็เป็นผลดีทั้งสิ้น
“ซูวี่ ให้นายท่านกินข้าวต้มหรือซุปปลาข้น ๆ สักถ้วยก็ยังดี ฝากเจ้าดูแลด้วยนะ”
“ป้าสี่ ให้คนอื่นทำแทนได้ไหม”
