“ท่านรออยู่ที่นี่แหละ” สุวิมลหันไปบอกชายหนุ่ม ปรามเขาด้วยสายตาว่าห้ามตามมาเด็ดขาด
“ให้นายท่านได้ชื่นชมความงดงามของฮูหยินตอนลองชุดด้วยเถอะเจ้าค่ะ ท่านจะได้ช่วยตัดสินใจเลือกว่าชุดไหนเหมาะสมมากกว่ากัน”
“นั่นสิฮูหยิน” ต้าเสินกล่าวผสมโรงกับเจ้าของร้าน “ซูวี่ของข้าชอบทำตัวสมถะ แต่งตัวธรรมดา ๆ แบบนี้เป็นประจำ เห็นแล้วขัดใจข้ายิ่งนัก ถ้าวันนี้ข้าไม่เข้าไปช่วยเลือก ท่านอาจจะขายไม่ได้สักชุด”
“ถ้ามาถึงร้านข้าแล้วกลับออกไปมือเปล่า ชื่อเสียงของข้าคงป่นปี้ ตกเป็นขี้ปากของสตรีทั้งเมืองว่าร้านซ่งไม่ใช่ร้านขายเสื้อผ้าสตรีอันดับหนึ่งของเมืองอีกแล้ว ฮูหยินได้โปรดเมตตาแม่ค้าอย่างข้าด้วยนะเจ้าคะ เชิญทางนี้เจ้าค่ะ” ซ่งซินประคองเอวหญิงสาวอย่างให้เกียรติ พานางเดินไปที่ห้องลองเสื้ออย่างรวดเร็ว
เมื่อเข้าห้องชุดแล้วสุวิมลถึงได้รู้ว่าภายในห้องลองชุดของยุคนี้ต่างจากยุคที่เธอจากมาอยู่มาก ห้องนี้ใหญ่และกว้าง มีเสื
