ตอนที่ 9
1076 Words
รถแท็กซี่เลี้ยวเข้ามาจอดตรงหน้าทางเข้าโรงแรม Celestial Grand ตึกสูงเสียดฟ้าเปล่งประกายแสงไฟระยับท่ามกลางบรรยากาศยามเย็น โถงทางเข้ากว้างใหญ่ต้อนรับด้วยประตูบานสูงและพรมแดงที่ทอดยาวไปจนถึงเคาน์เตอร์ต้อนรับ
อัญญาก้าวลงจากรถ สูดหายใจเฮือกใหญ่เพื่อปรับใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในล็อบบี้ที่โอ่อ่า หรูหราไปด้วยโคมไฟคริสตัลขนาดมหึมาที่ส่องประกายวาววับเหนือศีรษะ ผนังหินอ่อนสีขาวสะท้อนเงาของแขกผู้มาเยือนให้ดูเล็กลงราวกับกำลังอยู่ในโลกที่ถูกควบคุม
“สวัสดีค่ะ คุณอัญญาใช่ไหมคะ”
เสียงใสของพนักงานสาวเอ่ยขึ้นทันทีที่เธอเดินไปถึงเคาน์เตอร์ ราวกับรู้ตัวล่วงหน้าแล้ว
“ค่ะ…ดิฉันอัญญา นัดสัมภาษณ์คุณธาวินไว้” เธอตอบพร้อมพยักหน้าสุภาพ
พนักงานยิ้มเรียบร้อย “เชิญทางนี้เลยค่ะ คุณธาวินให้ดิฉันพาคุณขึ้นไปที่ห้องทำงานโดยตรง”
อัญญาสะกดความตื่นเต้นในอก ยกมือกอดแฟ้มเอกสารแน่น พลันเสียงรองเท้าส้นสูงของเธอกับพื้นหินอ่อนก้องไปทั่วโถงขณะเดินตามหลังพนักงานไปยังลิฟต์ส่วนตัวที่ตั้งแยกจากโซนแขกทั่วไป
ภายในลิฟต์เงียบสงัด มีเพียงเสียงดนตรีคลอเบา ๆ ที่กลับยิ่งทำให้หัวใจเธอเต้นแรง พนักงานกดชั้นบนสุด ก่อนจะยืนก้มหน้านิ่งอย่างมีมารยาท
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เบื้องหน้าคือโถงทางเดินเงียบสงบ ปูพรมสีน้ำเงินเข้มตัดกับแสงไฟสีทองอบอุ่น พนักงานสาวหยุดยืนหน้าประตูบานใหญ่สลักลายไม้เข้ม ก่อนจะก้มศีรษะเล็กน้อย
“เชิญค่ะ คุณธาวินกำลังรออยู่ด้านใน”
อัญญายืนนิ่งครู่หนึ่ง สูดลมหายใจอีกครั้งแล้วค่อย ๆ ก้าวไปจับลูกบิดประตู หัวใจเต้นรัวไม่ต่างจากคืนที่ผ่านมาซึ่งเต็มไปด้วยแรงปรารถนาและความลับ
เสียง กริ๊ก ของลูกบิดดังขึ้นเบา ๆ ประตูไม้สลักค่อย ๆ เปิดออก เผยให้เห็นห้องทำงานกว้างใหญ่ ผนังกระจกบานสูงทอดยาวจนสุดสายตา มองเห็นวิวเมืองที่กำลังแต่งแต้มด้วยแสงไฟยามค่ำ
ธาวินนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานไม้เข้มขนาดใหญ่ สูทสีดำเข้ารูปเนี๊ยบไร้ที่ติ ร่างสูงสง่าเอนพิงพนักอย่างคนถืออำนาจ แววตาคมกริบเงยขึ้นมามองทันทีที่เธอก้าวเข้ามา
หัวใจอัญญาไหววูบ แต่ใบหน้ากลับปรับเป็นรอยยิ้มสุภาพ เธอก้าวเข้ามา ยกมือไหว้เบา ๆ “สวัสดีค่ะคุณธาวิน ดิฉันอัญญา…จากนิตยสาร LuxeLife ขอบคุณที่สละเวลาให้ดิฉันสัมภาษณ์นะคะ”
เขาเพียงพยักหน้าเบา ๆ แต่สายตาไม่ละไปจากใบหน้าเธอ “นั่งสิ” น้ำเสียงทุ้มต่ำราบเรียบ หากแต่แฝงแรงกดดันจนเธอต้องสูดลมหายใจเรียกความมั่นใจก่อนทรุดนั่งลงตรงข้าม
อัญญาวางแฟ้มลง เปิดเครื่องบันทึกเสียงตามมาตรฐานงานสัมภาษณ์ ก่อนเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง “คำถามแรก… ดิฉันอยากทราบถึงแนวคิดเบื้องหลังงานเลี้ยงเมื่อคืนค่ะ เพราะหลายคนมองว่ามันไม่ใช่แค่ปาร์ตี้ แต่เหมือนเป็นการเปิดโลกอีกใบให้แขกที่ได้รับเชิญ”
ธาวินเหลือบมองเครื่องบันทึกเสียงที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ก่อนเลื่อนสายตามาจับจ้องเธออีกครั้ง ริมฝีปากหยักเอ่ยช้า ๆ “โลกอีกใบ คุณใช้คำนี้ได้ตรงดี… ใช่ มันไม่ใช่ปาร์ตี้ธรรมดา แต่เป็นพื้นที่ที่ทุกคนได้เผชิญกับ ตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง โดยไม่ต้องกังวลสายตาคนอื่น”
อัญญารีบจดประโยคลงสมุดข้างกาย นิ้วมือสั่นนิด ๆ กับน้ำเสียงเรียบเย็นที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ลึกลับ เธอกัดริมฝีปากล่างเบา ๆ ก่อนถามต่อ “หมายความว่า…โรงแรมแห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงสถานที่พัก แต่ยังเป็นพื้นที่ของ… ความปรารถนา ด้วยหรือคะ?”
ธาวินยกคิ้วเล็กน้อย มุมปากกระตุกขึ้นนิด ๆ “ถ้าคุณอยากใช้คำนั้น…ก็ไม่ผิด”
บรรยากาศในห้องพลันเงียบกริบ เหลือเพียงเสียงเครื่องบันทึกที่ยังเดินหน้าเก็บทุกถ้อยคำ
เสียงเครื่องบันทึกยังเดินต่อเนื่อง อัญญาเปิดแฟ้มพลางเลื่อนสายตาขึ้นสบเขาอย่างมั่นใจ
“ดิฉันสังเกตว่าแขกเมื่อคืนมีทั้งนักธุรกิจ ศิลปิน ไปจนถึงผู้มีชื่อเสียงในสังคม การคัดเลือกแขกเข้าร่วมงานใช้เกณฑ์แบบใดคะ?”
ธาวินเอนหลังเล็กน้อย แววตาคมยังจับจ้องเธอไม่วาง “เราไม่ได้มองแค่ฐานะหรือชื่อเสียง แต่ดูจาก ความต้องการที่ซ่อนอยู่ ของแต่ละคน…ใครที่กล้าจะเผชิญหน้ากับมัน ก็สมควรได้อยู่ในงาน”
อัญญาพยักหน้า จดบันทึกอย่างรวดเร็ว ก่อนถามต่อด้วยน้ำเสียงเฉียบคม “นั่นหมายถึง Celestial Grand กำลังสร้างแบรนด์ที่แตกต่างออกไปจากโรงแรมหรูอื่น ๆ ใช่ไหมคะ? ไม่ได้ขายเพียงที่พักหรือการบริการ แต่ขาย ประสบการณ์เฉพาะตัว ให้ลูกค้า”
ริมฝีปากหยักยกขึ้นนิดหนึ่ง “คุณมองทะลุทีเดียว… ใช่ มันคือ ประสบการณ์ ที่ไม่มีที่ไหนให้ได้”
อัญญากดปากกาเบา ๆ พลางเหลือบตาขึ้นสบเขาอีกครั้ง “แล้วในฐานะเจ้าของ คุณมองอนาคตของโรงแรมอย่างไรคะ จะขยายแนวคิดนี้ไปในระดับสากลหรือไม่”
คราวนี้ธาวินนิ่งไปชั่วครู่ แววตาลึกขึ้น “Celestial Grand จะไม่ใช่แค่โรงแรม แต่จะเป็น สัญลักษณ์ของเสรีภาพและความลับ ที่ลูกค้าทุกคนจะกลับมาเสมอเมื่ออยากปลดปล่อยตัวตนจริง…ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่มุมใดของโลก”
คำตอบนั้นทำให้อัญญารู้สึกวาบหวิวเล็กน้อย แต่เธอยังคงพยักหน้ารับด้วยท่าทีมั่นคง
“สุดท้ายนี้ค่ะ…” เธอยิ้มบาง ๆ “ถ้าให้คุณธาวินฝากข้อความถึงคนอ่านนิตยสาร LuxeLife ที่อาจยังไม่เคยสัมผัส Celestial Grand คุณอยากบอกอะไรกับพวกเขา”
ธาวินโน้มตัวมาด้านหน้าเล็กน้อย สบตาเธอตรง ๆ น้ำเสียงทุ้มหนักแน่น “อย่าคิดว่าที่นี่เป็นเพียงโรงแรม ลองก้าวเข้ามา…แล้วคุณจะพบว่าทุกความปรารถนาของคุณ ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน”
อัญญากดหยุดเครื่องบันทึกช้า ๆ ก่อนเก็บปากกาลงแฟ้ม เธอลุกขึ้นยืน ยกยิ้มสุภาพอย่างนักเขียนมืออาชีพ “ขอบคุณมากค่ะคุณธาวิน สำหรับเวลาที่มีค่า ดิฉันเชื่อว่าบทสัมภาษณ์นี้จะสะกิดใจผู้อ่านได้แน่นอนค่ะ”
เขาเพียงพยักหน้ารับ แววตายังติดตามเธอไม่วาง แม้เจ้าตัวจะหมุนเก้าอี้หันออกไปทางกระจกก็ตาม
- Writer
