ห้องทำงานส่วนตัวของธาวิน โต๊ะไม้ยาวเต็มไปด้วยเอกสารกองพะเนินและแก้วกาแฟที่เริ่มเย็นชืด คิรินยังนั่งอยู่หน้าจอคอมพ์ กำลังรีทัชงานภาพถ่ายล่าสุดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ปลายนิ้วเคลื่อนเมาส์ไปมาพร้อมแสงไฟหน้าจอที่สะท้อนบนแววตาคม
อัญญานั่งเอนตัวบนโซฟาหนังสีเข้ม มือถืออยู่ในมือ เธอเพิ่งเคลียร์ต้นฉบับเสร็จเรียบร้อย ความเมื่อยล้าทำให้เธอเหยียดขาออก พลิกตัวไปมา ก่อนจะกดโทรออกไปยังชื่อที่คุ้นเคย
เสียงปลายสายรับแทบจะทันที
“ว่าไงยัยตัวแสบ ยังไม่นอนอีก?” เสียงพี่ดารินดังลอดมาเจือหัวเราะหยัน ๆ ตามสไตล์
อัญญาหัวเราะเบา ๆ พลางก้มมองปลายนิ้ว “พี่สิ…ยังไม่หลับเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ถึงจะรับสายเร็วขนาดนี้”
“ฉันเพิ่งกลับบ้าน…” น้ำเสียงเธอแผ่วลงเล็กน้อย แต่ยังแฝงความกรุ้มกริ่ม “วันนี้ดันไปเจอ อีรามิเนส เข้าอีกนะสิ”
อัญญาชะงัก ลุกขึ้นนั่งตัวตรงขึ้นนิด “อะไรนะ? มันไปยุ่งกับพี่เหรอ?”
“ก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมากหรอก แค่เส
