ร้านคาเฟ่ใกล้ที่ทำงานยังคงคึกคักในยามเย็น อัญญานั่งกอดแก้วลาเต้ไว้แน่น ดวงตาเหม่อมองออกไปนอกกระจกเหมือนคนยังหาที่ลงให้ความคิดไม่ได้
“เป็นไงคะ คุณน้องคอลัมนิสต์”
เสียงคุ้นเคยดังขึ้นพร้อมเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามที่ถูกเลื่อนออก พี่ดารินทิ้งตัวนั่งลง พลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์
“สัมภาษณ์หนุ่มนักกีฬาดาวรุ่งมาแล้ว…ไม่เล่าให้พี่ฟังหน่อยเหรอ”
อัญญาถอนหายใจยาวก่อนยกแก้วขึ้นจิบ “เล่าสิคะ…แต่ว่ามันไม่ได้สนุกเลย”
“อ้าว?” พี่ดารินเลิกคิ้ว “ไม่สนุกยังไง ทั้งที่ผู้ชายทั้งหล่อ ทั้งดังขนาดนั้น”
อัญญาส่ายหน้า “ไม่รู้สิพี่ดา…เหมือนเขามองหนูแบบพยายามส่งสัญญาณชัดเกินไป ออกแนวจะจีบมากกว่าสัมภาษณ์ มันทำให้รู้สึกอึดอัด…พูดตามตรงนะคะ หนูว่ามันยังอึดอัดกว่าตอนนัวเนียกับรณภพอีก”
พี่ดารินถึงกับหัวเราะพรืด น้ำในแก้วแทบจะพุ่งออกมา “โอ๊ยตายแล้ว! ถึงขั้นเอาไปเทียบกับคุณเพลย์บอยคนนั้นเลยเหรอ”
“ก็จริงนี่คะ…” อัญญาก้มหน้าลง มือขย
