อัญญาหอบหายใจแรง ขาเริ่มอ่อนจนไร้เรี่ยวแรงจะขยับ ร่างเล็กยังถูกคิรินสอดแน่นจากด้านหลัง ความร้อนของเขาฝังลึกอยู่ในโพรงนุ่มจนเธอแทบขาดใจ
ด้านหน้า ธาวินคุกเข่า ริมฝีปากบดจูบเธอหนักแน่น ลึกจนเสียงครางของเธอหายไปในโพรงปากเขา พอถอนจูบออกมา เธอยังปากอ้า หลับตา หอบหายใจถี่ มือสองข้างกอดเอวเขาแน่นราวกับจะไม่ปล่อย
แต่ธาวินไม่พูดอะไร เขาเพียงหันหน้าช้า ๆ ไปทางคิรินที่ยังสอดแน่นอยู่ด้านหลัง จังหวะที่ดวงตาของทั้งสองสบกัน ไม่มีคำพูด แต่ทุกอย่างในใจถูกถ่ายทอดผ่านแววตา
ธาวินโน้มหน้าเข้าไป กดจูบลงบนปากคิริน ริมฝีปากหนาแนบแน่น ลึก หนัก และแน่นยิ่งกว่าที่เคย คิรินตอบรับทันที ลิ้นทั้งคู่พันประสาน แลกเปลี่ยนกันในรสสัมผัสที่ไม่ใช่เพียงความอยาก แต่เป็นสิ่งที่ถูกกดทับมานานเกินไป
“อื้มม…อ๊าาาา…” อัญญาครางสะท้าน ร่างเล็กสั่นระริกอยู่ตรงกลางระหว่างแรงปรารถนาของชายทั้งสอง
มือข้างหนึ่งของธาวินเลื่อนลงแตะตรงรอยที
