รัก(ไม่)ร้าย นายไบค์เกอร์

แชมป์ 2/2

แชมป์...

เสียงดนตรีในผับที่ดังอึกทึกพร้อมกับแสงไฟหลากสีที่กระพริบสลับกันเป็นจังหวะทำให้ผมที่นั่งมองไอ้ตี๋กับไอ้โป้งดื่มอยู่เริ่มรู้สึกเวียนหัว เพราะตั้งแต่ที่รู้ว่าตัวเองป่วยผมก็งดเครื่องดื่มพวกนี้เลยพอตอนนี้ได้มานั่งจิบมานั่งอยู่ท่ามกลางเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่

"นี่มึงไอ้ตี๋กูว่าเราซ้อมรอสนามถัดไปดีกว่า สนามใหญ่อะของไอ้แชมป์มันส่วนสนามเล็กที่จะเปิดให้แข่งอีกเร็วๆนี้เราไปลองกันเพื่อน" ไอ้โป้งที่นั่งดื่มไปเขี่ยโทรศัพท์มือถือไปด้วยพูดขึ้นพลางหันหน้าจอโทรศัพท์มือถือให้ไอ้ตี๋ดู

"เออจริงด้วยมึง เล็กๆแบบนี้แหละเหมาะกับเราฮ่าฮ่า" ไอ้ตี๋พูดติดตลกพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกก่อนจะเขี่ยโทรศัพท์ในมือถือไอ้โป้งต่อ

ตั้งแต่มาถึงที่นี่เราสามคนก็เริ่มดื่มกันและพูดคุยเกี่ยวกับงานแข่งที่จะมาถึงซึ่งเป็นงานใหญ่พอสมควร หากใครคือผู้ชนะในสนามนี้รับรองว่านอกจากรายได้มหาศาลที่จะเข้ามาแล้ว งานพรีเซ็นเตอร์และงานแข่งจากสนามต่างประเทศก็ไม่ใช่เรื่องยากที่เข้าไปร่วม แต่สิ่งเดียวที่ทุกคนอยากได้จากงานนี้ก็คือ...แชมป์เพียงคนเดียวที่จะได้ไปแข่งต่อในสนามใหญ่ของเมืองจีน ที่นั่นจะมีแชมป์นักบิดจากทุกมุมโลกไปปะทะกัน

"เออแชมป์แล้วนี่มึงรู้มั้ยว่ารอบหน้าอะไอ้แฮคเพื่อนรักของมึงก็ลงสนามใหญ่ด้วยนะ สนามเดียวกันกับมึงเลย" ไอ้โป้งเริ่มหาเรื่องใหม่มาคุย ซึ่งเรื่องที่มันกำลังพูดอยู่นี้เรียกความสนใจของผมกับไอ้ตี๋มาก เพราะคนที่มันกำลังพูดถึงคือคนที่ผมมักจะมีเรื่องด้วยบ่อยๆเวลาลงสนาม

"จริงเหรอวะ" ไอ้ตี๋ถามอย่างสนใจ

"เออดิ ได้ข่าวว่ามันเป็นตัวเต็งของงานเลยนะแต่กูว่าฝีมือแม่งก็งั้นๆอะ" ไอ้โป้งพูดแบบไม่ใส่ใจ

"แบบนี้มันจะเล่นตุกติกป่าววะ เพราะมันลงสนามไหนแม่งกูเห็นมีข่าวเล่นไม่ซื่อตลอด" ไอ้ตี๋พูดด้วยสีหน้าไม่สบายใจ

"แล้วสปอนเซอร์รายใหญ่รอบหน้าก็เป็นพ่อมันด้วยนะ กูว่าต้องโกงแน่ๆเหมือนรอบก่อนที่ไอ้แชมป์ไม่ได้ลงอะ" ไอ้โป้งพูดต่อ

"อย่าสนใจเลยมึง เราก็แค่ฝึกให้มากขึ้นแล้วก็เซฟตัวเองสุดๆตอนแข่งก็พอแล้ว" ผมพูดบ้าง

"แต่รอบนั้นที่มึงมาไม่ทันวันแข่งเพราะไฟล์บินเลื่อนอะ มึงรู้มั้ยว่าตัวท็อปอีกคนที่ถูกหมายหัวว่าจะเป็นแชมป์ลองจากมึงอะแม่งเบรคค้างจนรถเสียหลัก ตอนนี้เป็นอัมพาตไปเลยนะไอ้แชมป์" ไอ้ตี๋พูดต่อด้วยสีหน้าจริงจัง

"เออจริง แล้วรอบนี้มึงแม่งก็เป็นหนึ่งในคนที่ถูกหมายหัวว่าจะเป็นแชมป์อีกคนซึ่งกูว่าก็ไม่น่าจะรอด" ไอ้โป้งพูดบ้าง

"พวกมึงอย่าคิดมากดิแม่ง มันอาจไม่มีอะไรก็ได้ไอ้แฮคมันอาจจะเก่งจริงๆส่วนคนพวกนั้นอาจจะแค่อุบัติเหตุไม่ก็เรื่องบังเอิญ" ผมแย้งพวกมัน

"อุบัติเหตุเชี้ยไรล่ะมึง อีกคนก็ท้องเสีย อีกคนก็รถพัง อีกคนก็แม่งเชี้ยไรไม่รู้แล้วเสือกเป็นพร้อมกันหมดเกือบทั้งงาน กูว่ามันอะเล่นสกปรกมากกว่า" ไอ้โป้งรีบเถียง

"ทางที่ดีกูว่าสนามนี้มึงอย่าลงเลยดีกว่าแชมป์กูมาคิดๆดูแล้วกูก็แอบเสียวแทนมึงว่ะ ไหนๆมึงก็ไม่สบายอยู่แล้วกูว่ามันจะยิ่งแย่เข้าไปอีกนะมึง" ไอ้ตี๋หันมาพูดกับผมด้วยสีหน้าเป็นกังวล

"จริงมึง ไหนๆมึงก็จะวางมืออยู่แล้วกูว่าไม่ต้องลงหรอกถึงกูจะเสียดายแต่แม่งก็ไม่เชื่อใจมันว่ะ" ไอ้โป้งพูดเสริม

"แต่กูอยากรู้ว่าข่าวลือมันจะจริงมั้ย ที่สำคัญกูอยากลงสนามนี้เป็นสนามสุดท้ายก่อนวางมือด้วยยิ่งพวกมึงบอกว่าไอ้แฮคลงกูก็ยิ่งอยากลง" ผมพูดยิ้มๆ

"ไอ้ห่าขยันหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ" ไอ้โป้งว่าผม

"แล้วถ้ามึงได้แชมป์สนามนี้มึงก็ต้องรอไปอีกปีนึงเลยนะกว่าจะได้วางมือเพราะต้องไปแข่งรอบสุดท้ายที่สนามใหญ่ในจีน" ไอ้ตี๋พูดกับผม

"นั่นแหลที่กูอยากไป ไหนๆก็จะวางมืออยู่แล้วกูก็อยากทำอะไรเป็นการปิดท้ายดีๆสักหน่อยแล้วก็อยากเจอไอ้แฮคด้วย ไม่ได้แข่งกับมันตั้งนานแล้ว" ผมพูดยิ้มๆ

"ตกลงมึงจะไปต่อใช่มั้ย" ไอ้โป้งถาม

"เออกูไปต่อแค่สนามนี้นะแต่ถ้าได้ไปต่อจีนก็ไปแล้วก็จบ" ผมตอบมัน

"เค ไปก็ไปงั้นวันที่มึงลงแข่งพวกกูสองคนจะคอยซัพพอร์ตมึงเองไอ้แชมป์เพื่อนเชี้ย" ไอ้โป้งพูดต่อ

"งั้นมาชนแก้วอีกรอบกันพวกมึง ต่อไปก็เลิกแดกไปสักแปบเพราะต้องช่วยไอ้แชมป์ฝึกอีกยาวเลย" ไอ้ตี๋พูดพลางยกแก้วขึ้นมาชน

"เออแม่งไหนๆก็พูดถึงไอ้แฮคแล้ว กูมีข่าวลับๆของมันมาบอกพวกมึงด้วยโว้ย" ไอ้โป้งที่รู้ไปซะทุกเรื่องพูดยิ้มๆพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่พวกผม

"ไอ้ห่ากูว่ามึงแม่งออกจากวงการแข่งรถแล้วไปเป็นนักข่าวเถอะสัด" ไอ้ตี๋หันไปว่ามัน

"เสือกเรื่องชาวบ้านเก่งนะมึงอะ" ผมพูดแซวๆ

"แต่เรื่องนี้พวกมึงต้องรู้โว้ย" ไอ้โป้งพูดยิ้มๆ

"งั้นก็รีบๆพูดมา" ไอ้ตี๋ว่า

"กูได้ข่าวจากน้องๆพริตตี้ในงานมาว่าไอ้แฮคมันติดเด็กเสิร์ฟที่ผับนี้โว้ย แล้วที่สำคัญไปกว่านั้นนะเด็กที่มันติดอะเสือกเป็นพริตตี้ตัวท็อปของสนามแข่งวันนี้ด้วยพวกมึง" ไอ้โป้งพูดยิ้มๆ ท่าทางเจ้าเล่ห์ของมันทำให้ผมกับไอ้ตี๋หันไปมองหน้ากันเป็นเชิงว่ามีอะไรสนุกๆทำอีกแล้ว

"แต่พริตตี้ตัวท็อปของสนามวันนี้กูเสือกไม่รู้จักนี่สิแม่ง เพราะนานๆทีถึงจะมาออกงานหรือมีงานใหญ่ๆเจ้าของสนามถึงให้ออกมา" ไอ้โป้งพูดเซ็งๆทำให้พวกผมสองคนเลิกสนใจเรื่องนี้ไป

"สรุปพริตตี้หรือเมียวะแม่งทำไมเก็บไว้ดีขนาดนั้น" ไอ้ตี๋ว่า

"กูก็ไม่รู้ว่ะ รู้แค่ว่างานดีสุดๆ" ไอ้โป้งพูดต่อ

"กูก็คิดว่าจะเป็นเรื่องในสนามแต่เสือกเป็นเรื่องผู้หญิง มึงหาอะไรที่น่าสนใจกว่านี้มาคุยได้ปะ" ไอ้ตี๋บอกมัน

"แต่เขางานดีจริงๆนะมึงกูได้ยินพวกนักบิดในสนามเล่าต่อๆกันมา ที่สำคัญแม่งได้ข่าวว่าน้องเขาอะเป็นคนดีสุดๆ คนดีที่ไม่เหมาะกับไอ้แฮคแต่เหมาะกับคนหื่นๆอย่างกู คิกๆ" ไอ้โป้งพูดติดตลก

เราสามคนนั่งคุยนั่งดื่มกันไปได้ไม่นานไอ้โป้งที่มีสายเรียกเข้าจากเมียมันก็ต้องทำหน้าทำตาตกใจเหมือนกับลืมอะไรสักอย่าง

"เออพวกมึง กูว่ากูจะกลับแล้วนะพอดีกูเพิ่งคิดได้ว่ามีนัดต่อว่ะแมร่งเกือบลืมซะแล้ว เมียกูด่ายับเลย" ไอ้โป้งพูดขึ้นพลางมองเวลาในจอโทรศัพท์มือถือไปด้วย

"เออไอ้ห่าแล้วก็ชวนพวกกูมา" ไอ้ตี๋หันไปว่ามันก่อนจะหันมาพูดกับผมต่อ "งั้นเราเช็คบิลเลยมั้ยกูกลัวอยู่นานแล้วเมาจนกลับไม่ไหวว่ะ อีกอย่างมึงจะได้ไปพักผ่อนด้วย"

"เออกลับก็ดีเหมือนกันเดี๋ยววันนี้กูเลี้ยงพวกมึงเอง" ผมพูดพลางมองหาพนักงานเพื่อจะเรียกมาเช็คบิล

"เออเชี้ยตี๋มึงอย่าบอกเมียกูนะว่ากูคุยเรื่องผู้หญิงอะ ถ้าเมียกูถามมึงก็บอกแค่ว่ามาฉลองให้ไอ้แชมป์พอ" ไอ้โป้งหันมาสั่งเสียไอ้ตี่

"เออกูรู้แล้ว"

"เคมึงไว้รอบหน้าเจอกันใหม่แล้วมึงก็อย่าหายหัวไปไหนนานนักล่ะไอ้แชมป์ จะติดต่อก็ยากฉิบหายคนบ้าอะไรมีไลน์กับเบอร์โทรแต่ติดต่อไม่เคยได้ แล้วช่องทางติดต่ออย่างอื่นแม่งก็ไม่มีจะเขียนจดหมายไปหาก็ไม่มีบ้านอยู่ เล่นเช่าห้องไว้ทั่วอีกกูล่ะขี้เกียจตามหา" ไอ้ตี๋บ่นยาวยืด

"เออก็มาเจอกันที่สนามทีเดียวเลยไงจะอยากเจอกูหาหอกอะไร" ผมว่า

ก็ผมน่ะไม่ชอบให้ใครรู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวเท่าไหร่ ส่วนแอพพลิเคชั่นอย่างอื่นของผมก็มีนะแต่ไม่ได้บอกใคร แม้กระทั่งเพื่อนสนิทสุดๆของผมเองมันก็ยังไม่รู้เพราะผมใช้เป็นอวตาลไม่ชอบแสดงตัวตน แค่มีไว้สอดส่องข่าวคราวชาวบ้านแล้วก็งานเกี่ยวกับรถเฉยๆ ส่วนจะติดต่อผมได้จริงๆก็คงจะต้องโทรหาไม่ก็ไลน์มาแต่คงจะยากหน่อยเพราะผมเปลี่ยนเบอร์บ่อยแล้วก็ไม่ค่อยอ่านไลน์

"เออไอ้แชมป์ถ้ากูเป็นมึงนะ ป่านนี้เฟซบุ๊ค ไอจี ทวิตเตอร์ ไลน์ คงมีแต่สาวๆมาติดตามเพียบอะ มึงแมร่งไม่รู้จักใช้ชื่อเสียงและหน้าตาให้เป็นประโยชน์เลย" ไอ้โป้งบ่นยาวๆ

"ใช่มึง มึงคิดดูนะถ้ามึงมีช่องทางติดต่อเยอะมากกว่านี้กูว่าสาวๆแม่งส่งรูปไปโปรโมทตัวเองรัวๆแน่เลย" ไอ้ตี๋พูดพลางทำท่าระริกระรี้ใส่ผม

"จริงด้วยไอ้เชี้ยตี๋ มึงคิดดูดิอยากได้คนไหนก็แค่จิ้มรูปหึ้ยพูดแล้วก็ของขึ้น" ไอ้โป้งพูดพลางทำท่าทางหื่นๆใส่ไอ้ตี๋

"ไม่ว่ะกูไม่ชอบมันดูวุ่นวาย เดี๋ยวกูอยากได้คนไหนกูเดินไปเลือกเองง่ายกว่าไม่ชอบดูแค่รูปถ่าย" ผมตอบ

"โห่ไอ้หล่อ"

"เสียของหมดมึงเนี่ย"

"ไปๆพวกมึง กลับๆ"

"ไว้เจอกันที่สนามซ้อมนะพวกมึง"