อบเชย...
"ยังไง?"
หมับ!
มือใหญ่ของคนที่นั่งอยู่ข้างๆจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันให้หันหน้าเข้าไปหา ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันที่นั่งนิ่งอยู่จนทำตัวไม่ถูก
"นายจะทำอะไรแชมป์"
"ฉันรักเธอ..."
ตึก ตัก ตึก ตัก
เสียงหัวใจของฉันที่เต้นแทบทะลุออกมากองข้างนอกได้ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อน้ำเสียงแผ่วเบาของคนที่จ้องเข้ามายังนัยน์ตาของฉันพูดประโยคหนึ่งขึ้น ประโยคที่ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินจากใครและไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับฉันเลย
"แต่งงานกับฉันนะเชย"
ตึก ตัก ตึก ตัก
"เอ่อ... นะนาย..."
ป๊าบ!
เสียงมือใหญ่สองข้างที่ผละออกจากไหล่ฉันกระทบกันดังลั่นจนฉันที่สติสตังหายไปเมื่อครู่สะดุ้งด้วยความตกใจ
"เป็นยังไงล่ะแผนเด็ดของฉัน! นี่แหละเชยเราสองคนจะแกล้งเป็นแฟนกันและฉันก็จะแต่งงานกับเธอ จบ!"
"เมื่อกี้แผนเหรอ..."
ฉันพึมพำเบาๆราวกับว่าโล่งอกก็ไม่ใช่เสียใจก็ไม่เชิง
"ก็เป็นแผนน่ะสิ หรือเธอคิดว่าฉันจะรักเธอจริงๆ จะบ้
