อบเชย...
ผ่านมาหลายวันแล้วหลังจากที่เราไปเที่ยวกัน ฉันเริ่มใช้ชีวิตในช่วงปิดเทอมไปกับการทำหน้าที่คนใช้ให้คุณชายของแม่และในระหว่างนี้ฉันก็ไม่ได้ไปทำงานที่ผับแล้วเพราะเจ้าของคนเดิมกลับมาดูแลต่อ ส่วนที่สนามแข่งตอนนี้ก็มีแต่งานใหญ่ๆที่ลากยาวติดกันหลายวันทำให้พริตตี้กิ๊กก๊อกอย่างฉันไม่ต้องรับงานเพราะส่วนมากมีแต่ตัวท็อปเท่านั้นที่จะเข้างานใหญ่ๆได้
"หิวอะ เธอทำไรกินวันนี้"
เสียงงัวเงียของคนที่เพิ่งตื่นนอนเดินมาชะโงกหน้าดูหม้อข้าวต้มที่ฉันกำลังปรุงอยู่ก่อนจะยืนยีหัวตัวเองไปมาเหมือนคนยังไม่หายง่วง
"ถามก็ไม่ตอบ"
คนข้างๆหันมาขมวดคิ้วใส่ก่อนจะหันกลับไปสนใจข้าวต้มในหม้อต่อ
"นายก็เห็นแล้วนี่จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ ผัดผักงี้เหรอข้าวต้มเต็มหม้อก็แหกตาดูสิ"
"กินได้ยังขอชิมหน่อยดิ"
คนข้างๆหันมาถามก่อนจะตั้งหน้าตั้งตารอฉันที่กำลังเป่าข้าวต้มในช้อนให้ชิม แต่มือใหญ่ที่ซุกซนนี่สิทำให้ฉันอยากตวัดข้าวต้มในช
