sds
ใช้เวลาไม่นานก็ถึงคอนโดหรู เหมันต์ให้เธอขึ้นมาที่ชั้นบนสุด เป็นชั้นที่เขาพักอยู่
สระว่ายน้ำด้านบนสุดของชั้น บรรยากาศรอบด้านมองเห็นวิวเมืองหลวงสุดลูกหูลูกตา เป็นภาพบรรยากาศเมืองที่สวยที่สุดเท่าที่โรสรินเคยเห็นมา เธอเคยหลอกขึ้นคอนโดหรูของพวกเศรษฐีระดับพันล้านยังไม่เคยมีที่ไหนหรูหราเท่านี้มาก่อน
น้ำในสระกระเพื่อมตามจังหวะการว่ายของคนที่อยู่ในสระ ร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มว่ายข้ามไปแตะขอบสระอีกฝั่งอยู่หลายรอบ มีเสียงเล็กๆ คอยเชียร์อยู่ขอบสระ มือเล็กถือเครื่องดื่มจิบเบาๆ
"คุณเหมเก่งมากเลยค่ะ ว่ายตั้งหลายรอบดูไม่เหนื่อยเลย แข็งแรงมากเลยค่ะ "ว่ายไปเยอะๆ จะได้หมดแรง วันนี้เธอเหนื่อยไม่มีแรงให้เขากระทำชำเรา ว่ายน้ำหลับไปเลยยิ่งดี
ร่างบางยืนอวดหุ่นในชุดบิกินีสองชิ้นอวดส่วนเว้าส่วนโค้งดูสวยเซ็กซี่เย้ายวน หุ่นนาฬิกาทรายของเธอทำให้เธอดูสวยเซ็กซี่มากกว่าผู้หญิงที่ใส่บิกินีทั่วๆ ไป คงเป็นเพราะหน้าอกอวบใหญ่กว่าตัวด้วย ส่วนด้านล่างก็ยังแน่นเปี๊ยะ เรียกได้ว่าแค่เห็นก็จินตนาการไปไกล
ชายหนุ่มในสระ ดำผุดดำว่ายอยู่หลายครั้ง เมื่อเห็นว่าเธอยืนโชว์หุ่นอยู่ขอบสระเขาก็ว่ายมาตรงที่เธอยืนอยู่
"ลงมาได้แล้ว" ใบหน้าหล่อเปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำ เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาเข้มดุดัน
"เดี๋ยวก่อนสิคะ โรสขอดื่มให้หมดแก้วนี้ก่อนนะคะ" เธอต้องยื้อเวลาให้ได้มากที่สุด เพราะถ้าลงไปในเวลานี้เธอรู้ดีว่าเขาจะทำอะไร ถึงเขาจะมีหน้าเดียวแต่เธอดูออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
"อย่าให้ต้องพูดซ้ำ ลงมา"
"เหมันต์ใจร้ายจัง ทำไมต้องบังคับทำเหมือนว่าโรสเป็นนักโทษ" ขนาดเธอรู้ทันยังโดนขนาดนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงหัวอ่อนยอมเขาทุกอย่างคงตายไปแล้ว
ร่างสมส่วนเซ็กซี่ชวนมองเดินลงสระด้วยท่าทางยั่วยวน เธอไม่ได้อยากจะยั่วแต่บุคลิกของเธอเป็นแบบนี้อยู่แล้ว บางทีแค่ขยับหันหน้ามองยังดูเซ็กซี่
น้ำในสระไม่ได้เย็นอย่างที่เธอคิด ยังไม่ทันที่จะก้าวลงบันไดขั้นสุดท้าย ก็ถูกมือใหญ่คว้าเข้าที่เอวบางดึงรั้งให้เธอลอยห่างจากขอบสระ
"ว๊ายย คุณเหม โรสว่ายน้ำไม่แข็งคุณก็รู้" เธอจะอยู่แค่ขอบสระหรือไม่ก็ตรงที่ไม่ลึกมาก ตอนนี้เธอทำได้แค่เอามือโอบรอบคอเขาเอาไว้ ตรงนี้น้ำลึกขาเธอไม่ถึงพื้น เขาสอนเธอว่ายน้ำมาแล้วหลายครั้งแต่เธอก็ยังว่ายไม่เก่ง เป็นเพราะเขาเป็นครูสอนว่ายน้ำที่โหดเกินไป ชอบปล่อยเธอให้จมน้ำอยู่ร่ำไป
"คุณเหมคะ ตรงนี้น้ำลึกเกินไปขาโรสไม่ถึงพื้น"
"ฉันเคยสอนเธอแล้ว รอบนี้เธอต้องว่ายน้ำให้เป็น"
"โรสก็พยายามอยู่แต่มันก็ต้องใช้เวลา โรสไม่ได้เป็นนางเงือกจะได้ว่ายน้ำเป็นตั้งแต่เกิด ว๊ายย!"เมื่อเธอพูดไม่ค่อยเข้าหูเขาก็ตั้งใจปล่อยมือออกจากตัวเธอ โรสรินรีบผวาตัวกอดคอเขาไว้แน่น "คุณแกล้งโรส" ใบหน้าเล็กเงยขึ้นชิดกับใบหน้าหล่อคม
"ฉันให้เวลาเธอฝึกว่ายน้ำสองปี แต่เธอก็ไม่ได้เรื่อง ชีวิตนี้จะเอาดีแค่เรื่องบนเตียงหรือไง"
"ปากร้าย ถึงโรสจะมีดีแค่เรื่องบนเตียงแต่โรสก็มีดีไม่ใช่เหรอคะ" ถ้าเธอไม่มีดี เขาคงไม่ติดใจให้เธอขึ้นมาหาทุกวันหรอก ขนาดงานยุ่งเขายังไม่พักเลย กลางวันก็ยังหาเวลามารังแกเธอจนได้ เกิดเป็นโรสรินต้องทึกและทน
"เปลี่ยนจากบนเตียง มาเป็นกลางสระบ้างไหมล่ะ" ใบหน้าคมพูดกระซิบชิดริมฝีปากบางชมพู จูบเบียดที่ริมฝีปากนุ่มเบาๆ จากนั้นก็ขยับออกให้เธอพูด
"ถ้าตรงนี้โรสคงได้จมน้ำตาย ศพไม่สวย" นี่มันกลางสระ มีหวังเธอได้จมน้ำตาย
"แต่ฉันจะเอาเธอตรงนี้" พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าลงจูบริมฝีปากนุ่ม จูบดูดดื่มเร่าร้อนเนิ่นนานจนเกิดเป็นอารมณ์ที่ยากจะมอดดับ
สองมือใหญ่จับลงที่บั้นท้ายกลมกลึง ยกให้ตัวเธอลอยขึ้น ให้ช่วงเต้าอวบอิ่มชิดอยู่ตรงหน้าเขาพอดี
"ดึงบาร์ลงหน่อย"
"คะ? หมายถึงให้โรสดึงชุดชั้นในลงเหรอคะ" เธอคิดว่าฟังผิด เขามันมาเฟียหื่นใครจะไปกล้าลูกน้องเขาก็อยู่แม้จะอยู่คนละจุด ไกลออกไปก็ตาม
"อืม.." เขาตอบเธอเพียงเท่านั้น สั้นๆ ห้วนๆ
"แต่โรสคิดว่าเราไปทำตรงขอบสระดีกว่านะคะ" เธอรู้ว่าห้ามเขาไม่ได้ ขอบสระก็ยังดีกว่าตรงนี้ เธอกลัวจมน้ำตาย
"แต่ฉันจะเอาตรงนี้"
"คุณเหมนี่เลือดร้อนจังเลยนะคะ ขัดใจไม่ได้เลย" อย่าให้ถึงวันของเธอก็แล้วกัน มือเล็กดึงรั้งชุดชั้นในทั้งสองข้างลงเผยให้เห็นอกอวบใหญ่ปลายยอดสีชมพูระเรื่อชี้หน้าเขาในระยะประชิด ริมฝีปากหยักลึกงับลงที่ปลายยอดทับทิมสีสดข้างซ้ายดูดแรงๆ หนึ่งครั้งจนเกิดเสียงดัง เพื่อความเท่าเทียมเขาก็หันไปดูดเลียปลายยอดสีชมพูด้านขวาดูดเลียสลับกันไปมา อุณหภูมิในกายพุ่งสูงแม้จะอยู่ในน้ำเย็น ทุกอย่างเกิดเป็นภาพเร่าร้อนเมื่อหญิงสาวแอ่นอกอวบใหญ่รับกับริมฝีปากร้อนชื้น ทุกสัมผัสจากเขาทำให้เธอร้อนรุ่มติดอยู่ในภวังค์สวาท สะโพกกลมกลึ่งใต้น้ำถูกเบียดถูไถไปกับแท่งเนื้อขนาดใหญ่ภายใต้กางเกงว่ายน้ำเนื้อผ้าดี ทุกอย่างกำลังไปได้ดีแต่เขากลับผละใบหน้าออก
"อ๊ะ" หญิงสาวก้มลงมองเขาอย่างไม่เข้าใจ
"ฉันเปลี่ยนใจล่ะ ไปขอบสระ" สองมือใหญ่ปล่อยมือออกตัวเธอในทันที ทำให้คนที่ไม่ได้เอามือเกาะเขาเอาไว้ จมลงไปในสระ เธอพยายามจะคว้าตัวเขาไว้แล้วแต่ก็ไม่ทัน ร่างสูงใหญ่พุ่งตัวออกไปแตะขอบสระอีกฝั่งอย่างรวดเร็ว คนว่ายน้ำเป็นกับคนว่ายไม่เป็นความเร็วมันต่างกัน
เขาคิดว่าเธอว่ายน้ำได้ก็เลยไม่ได้สนใจ
"อ๊ะ..อื้อ คุณเหม ช่วยด้วย!" สองมือเล็กตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด
น้ำในสระกระเซ็นเป็นวงกว้าง ปกติเธอจะสามารถว่ายตีขาท่าง่ายๆ ได้ แต่ขาเธอดันเป็นตะคิวพอดี ยิ่งขยับก็ยิ่งจมลงก้นสระ
ตายเธอต้องตายแน่ๆ ..
กว่าเขาจะว่ายเข้ามาช่วยเธอ โรสรินก็กินน้ำในสระไปหลายอึก
"อะแฮ๊กๆ" ใบหน้าเล็กแดงก่ำ เมื่อเขายกตัวเธอลอยขึ้นมา คนใกล้ตายทำได้แค่หอบหายใจเข้าปอดทั้งสำลักทั้งอยากจะหายใจ
ร่างสูงใหญ่อุ้มร่างที่กำลังสำลักน้ำขึ้นมาบนฝั่ง ลูกน้องคนสนิทได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงตกน้ำก็รีบวิ่งเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วงเจ้านาย
"อะแฮ๊กๆ คุณมันคนใจร้าย" เธอยังคงสำลักไม่หยุด ถ้าใครไม่เคยอยู่ในจุดที่ใกล้ตายคงไม่รู้ว่ามันน่ากลัวมากแค่ไหน
เสียงฝีเท้าวิ่งใกล้เข้ามา
"เกิดอะไรขึ้นครับนายท่าน" บอดี้การ์ดนับสิบวิ่งเข้ามาอารักขา ภาพที่เห็นคือผู้หญิงของเจ้านายกำลังนอนสำลักอยู่ที่พื้น
"ใครสั่งให้พวกมึงเขามา ออกไปให้หมด" เสียงทรงพลังตะโกนด่าลูกน้องในระยะไกล พร้อมกับขยับตัวขึ้นคร่อมบังตัวเธอเอาไว้ ดึงขอบบราให้ขึ้นมาปิดเต้าอวบใหญ่
"ครับนายท่าน" เมื่อทุกคนเห็นว่าไม่มีอะไรก็รีบหันหลังเดินออกไป
"โรส เธอเป็นอะไรหรือเปล่า" น้ำเสียงของเขาอ่อนลงเล็กน้อย ดวงตาคมกริบมองร่างที่กำลังพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง
"สภาพนี้คงสบายดีมั้งคะ" ดีที่เธอไม่ตาย แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอตาย เขามันคนใจร้ายทำให้เธอจมน้ำได้ตลอด สักวันเธอคงตายเพราะเขา
"อย่ากวนประสาทฉัน เข้าไปพักในห้องเดี๋ยวฉันตามหมอมา" ร่างสูงใหญ่ก้มลงอุ้มเธอลอยขึ้นมา สองขายาวก้าวเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว