สองวันต่อมา
เมื่อรู้ว่าโรสรินป่วย ก็มีใครบางคนมาเยี่ยมเธอ ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นคนป่วยเหมือนกัน..
ร่างสูงย่อตัวนั่งลงขอบเตียง เฝ้ามองคนที่นอนหลับอยู่ด้วยความห่วงใย
"คุณเหม" เมื่อรู้สึกว่ามีใครนั่งลงบนเตียงเธอก็คิดว่าเป็นเขา เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเป็นบดินทร์ "คะคุณบดินทร์" ร่างบางค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้น
ใบหน้าหล่อเหลาในแบบลูกครึ่งยิ้มให้เธอ
"เป็นยังไงบ้าง อาการดีหรือยัง" เขาเป็นหมอเขารู้ว่าอาการของเธอคืออาการอะไรและเขาก็รู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น เขาจึงมาหาเธอที่นี่ เพื่อนเขามันอาจจะใจร้ายแต่เขาก็เข้าใจมัน ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา
"โรสต่างหากที่ต้องถามว่าคุณบดินทร์เป็นยังไงบ้างคะ โรสไม่ได้ไปเยี่ยมคุณเลย คุณหายดีแล้วเหรอคะ"
"ก็ยังเจ็บที่แผลเล็กน้อย แต่พี่ไม่ตายง่ายๆ หรอก นี่ก็จะครบสัญญาแล้ว น้องโรสจะเอายังไงต่อไป" เขารอให้ครบสัญญาด้วยใจจดจ่อ
"คุณเหมให้คุณมาคุยกับโรสเหรอคะ แล้วทำไมเขาถึงไม่ม
