เมื่ออาการดีขึ้นโรสรินก็ฝืนตัวเองขึ้นมาพูดกับเขา เธอแต่งเรื่องหลอกเขาว่าเธอหายไปไหน เหมันต์ไม่ใช่คนโง่เขาดูออกมาตลอดว่าเธอโกหก แต่เขาก็พร้อมที่จะรับฟังคำโกหกจากเธอซ้ำๆ แต่ตราบไปที่เธอยังซื่อสัตย์ต่อเขาเธอจะปลอดภัย เขาเกลียดที่สุดคือการถูกหักหลัง ที่เขายอมให้เธอหลอกเพราะเธอและเขามีแค่สัญญาทางกายที่เกี่ยวข้องกัน เมื่อสัญญาจบลงก็ไม่มีอะไรให้เกี่ยวข้องกันอีก มันเป็นความรู้สึกที่พูดยาก ที่ผ่านมาเธอไม่เคยไว้ใจเขา เธอไม่เคยพูดความจริงกับเขาแม้แต่เรื่องเดียว หากเธอจริงใจต่อเขาบ้าง เขาเองก็อยากจะจริงใจต่อเธอเช่นกัน ถ้าเทียบกันแล้วเขามีเรื่องที่ปิดบังเธอน้อยมาก ส่วนตัวเธอนั้นเขาคิดว่าทุกเรื่อง เธอหลอกเขาเหมือนว่าเขาเป็นโง่คนหนึ่ง...
ไม่ได้เจอกันสองอาทิตย์ก็เป็นปกติที่ไฟในกายเขาจะติดง่าย แต่เธอกลับยกมือขึ้นไม่ยอมให้เขาจูบ เธออ้างว่าป่วยซึ่งเธอก็ป่วยจริงๆ เธอเวียนหัวบ่อยครั้ง ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เหมันต
