เช้าวันรุ่งขึ้น
โรสรินตื่นขึ้นมาในสภาพที่ไม่ต่างไปจากทุกครั้ง เธอรู้สึกเหนื่อยล้าจนแทบจะลุกไม่ขึ้น ดวงตารีเล็กค่อยๆ ปรือตาลืมขึ้นมองรอบตัวก็พบกับความว่างเปล่า ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ เธอไม่เคยตื่นมาเจอเขาหลังจากที่มีอะไรกัน เธอจะตื่นมาเจอเขาก็ต่อเมื่อเขายังกินเธอไม่อิ่มเท่านั้น
เสียงโทรศัพท์มือถือของโรสรินดังขึ้น เธอจึงต้องเหยียดตัวลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่ จากนั้นก็เดินหยิบโทรศัพท์เข้าไปคุยในห้องน้ำ
ผ่านไปประมาณห้านาทีเธอก็เดินออกมา
วันนี้เธอจะลองหาวิธีอื่นดู เธอไม่รู้ว่าจะไปหาเงินจำนวนมากพวกนั้นมาจากไหน ยิ่งใกล้ถึงวันที่ต้องจ่ายความกังวลใจก็ยิ่งถาโถมเข้ามา เธอมีหนี้ก้อนใหญ่ที่ต้องจ่ายเพื่อรักษาสิ่งสำคัญเอาไว้ สิ่งสำคัญที่ทำให้เธอเป็นบ้าอยู่ทุกวันนี้ก็คือมูลนิธิเด็กกำพร้าบ้านอภิวัฒน์ ก่อนที่จะมาถึงจุดนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายและมันก็เป็นเพราะเธอทุกคนถึงต้องมาลำบากแบบนี้ เมื่อถึงทาง
