"ฉันถามว่ามันเป็นลูกใคร ก็ตอบมาสิวะ ตอบมาเส้!" ถ้าให้เขาอยู่ที่นี่ต่อไปเขาคงฆ่าเธอแน่ หนึ่งเดือนที่เขาไม่มาเพราะเขาทนที่จะฆ่าเธอไม่ได้จริงๆ
ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น เธอไม่รู้ว่าเด็กในท้องเป็นลูกใคร ทำไมฟ้าถึงใจร้ายกับเธอขนาดนี้ เธอขอไปแบบที่เขาไม่รู้อะไรได้ไหม ได้โปรด...
"ระโรสขอโทษ โรสไม่รู้ว่าเด็กในท้องเป็นลูกใคร" เธอย่อตัวคุกเข่าลงขอโทษเขา เรื่องนี้เธอผิดเอง เธอไม่รู้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง
"ไอ้เหี้ย เฮ้ย!!"
เคร้ง!!
โคมไฟในห้องถูกเหวี่ยงลงพื้น แล้วตามมาด้วยสิ่งของอื่นๆ อีกมากมาย
โคร้งเคร้ง! โคร่ม! ตุบ สิ่งของเหล่านั้นถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ไยดี มันไม่ได้โดนตัวเธอแต่ก็เฉียดไปมา เขากวาดข้าวของทุกอย่างลงพื้นราวกับคนบ้าเสียสติ
"มึงหยุดบ้าสักทีได้ไหม! " บดินทร์ถลาตัวเข้าไปห้ามเพื่อน
"มึงได้ยินหรือยังไอ้เหี้ย! ที่ผ่านมาเธอไม่ได้มีแค่กู กูเอาผู้หญิงสำส่อนแบบนี้ลงได้ยังไงวะ ไอ้เหี้ย
