Kabanata 1.

1527 Words
LURIANA The loud lounge music surrounded the whole nightclub where I worked. I went on stage. There are a lot of very important people looking at me right now as if they want to take over me. I turned around, causing them to shout because they know I'm good at twerking. I positioned my hands in the air. I started to shake my ass and make it bounce. Matagal na akong nagtatrabaho sa lugar na ito. Ang Veress nightclub ay very expensive place na ang karaniwan na mga customer ay celebrities at mga mayayaman. Tumigil na ako sa pag-twerk. Humarap ako sa mga very important person. At kumapit ako sa pole na para bang tuko, dahan-dahan akong sumayaw ng sexy dance pababa at pataas. Bumitaw ako sa pole. Ako ay gumiling nang gumiling habang dahan-dahan na itinataas ang aking dalawang kamay. Kumagat labi rin ako. At nakita ko na naglabasan na ng pera ang mga VIP. I rolled my eyes dahil may isang lalaki na nakatitig sa akin at inilabas ang kanyang dila. Bumaba ako sa stage para sumayaw ng wild sa harapan ng mga VIP. Ang ilan sa kanila ay nilalagyan ng pera ang suot kong bra pati na rin ang maikli kong palda. Napapangiti na lang ako kahit na fake dahil para ito sa aking pag-aaral. Isang taon na lang ay ga-graduate na ako kaya kailan kong magtiis. Pagkatapos kong tumuwad sa harapan ng mga VIP na para bang uod ay nagbilang na ako ng pera. Gusot man ang mga pera ko ay okay lang dahil hindi naman punit. Tsaka pinaghirapan ko ang mga ito. "Hi, famous Luriana, can I take a picture with you?" Napalingon ako sa guwapong lalaki. Tumango lang ako sa kanya. Mariin naman niyang hinawakan ang beywang ko para ako'y mapalapit sa kanya. Ngumiti ako ng sapilitan sa harap ng cellphone niya. Lumayo ako sa kanya. Siya ay tinitigan kong mabuti, masayang-masaya niyang tinitigan ang picture namin. "Luriana, I have a request: could you please twerk to my front? I'll record it on my phone." "What? You already took a picture with me. I think that's enough." "Don't worry, I will give you five hundred dollars." "Okay, fine." Tumalikod ako sa kanya. Sinimulan ko ng mag-twerk. Ang lalaki naman ay sigaw nang sigaw ng faster. Nakakainis, masyado siyang maraming alam. Naramdaman ko rin na marami ng mga nagvi-video sa akin, hindi lang ang lalaki. Pagkatapos kong mag-twerk ay inilahad ko ang palad ko sa mukha ng lalaki. Hindi naman siya nagdalawang isip na bigyan ako ng pera. Bibilangin ko pa lang sana ang pera kung tama ba ang binigay ng lalaki pero hinila ako sa braso ng isang lalaki. "Can you perform a lap dance on my lap?" Hinawi ko ang kamay niya. "No, I need to rest." "Magpahinga ka sa lap ko, halika na." Hinila niya ako nang malakas dahilan para mapaupo ako sa lap niya. Nandiri ako nang bigla niya akong yakapin nang mahigpit. "Please, mag-lap dance ka na!" he shouted while kissing my ear. Humarap ako sa kanya. "Alam kong hindi ko dapat sabihin na bastos ka dahil trabaho ko ang ganito pero ang bastos mo!" "Wow! Ako pa ang bastos? Nagtatrabaho ka sa ganitong lugar tapos ayaw mong mabastos?! Tsaka nagpa-video ka sa lalaking 'yun pero bakit ako ay ayaw mong pagbigyan?" Ngumisi ako, "Nag-aral ka ba, Sir? Do you even know what human rights education is? Everyone has the right to be respected, regardless of who they are or where they work!" Tumawa lang siya sa akin sabay iniharap ako patalikod. Habang siya ay nasa likod ko ay hinawakan niya ang dalawang kamay ko. "Bro, ano ba ang ginagawa mo sa kanya? She is a famous dancer here, bitawan mo siya," bulong ng isang lalaki. Pumipiglas ako at sumisipa pero nahihirapan ako dahil nakapatong na sa likod ko ang lalaki. Dahan-dahan niyang hinahawakan ang legs ko habang tumatawa. "Ang kinis mo pala kahit sa malapitan!" Hinila niya ang buhok ko para ako ay makatayo. Tinulak ko siya nang makatayo ako ng maayos. "B-bitawan mo ako! Isa kang lalaki na walang kwenta!" "Ang hard mo naman sa sarili mo, ayaw mo ba rito? Gusto mo ba sa hotel? Sana ay sinabi mo kaagad. Pero mas gusto ko rito, p'wede naman ang public f*ck sa nightclub na ito 'di ba?! Pero ang hinihiling ko lang naman ay lap dance kaya sige na!" Hinila niya akong muli para mapaupo sa lap niya. "Sumunod ka na lang, Luriana!" sigaw ng lalaki na kasama niya. At gano'n din ang sigaw ng iba pang lalaki. Kinilabutan ako nang hawakan niya ako nang mahigpit sa beywang sabay siya na ang nag-control sa beywang ko para gumalaw. Napasigaw ako nang matusok ako ng kanyang alaga. Pero hindi ako nagpatinag dahil sinipa ko siya nang malakas. Nagulat ako nang bigla niya akong sampalin ng dalawang beses sa magkabila kong pisnge. Tatakbo na sana ako pero hinila niya ako at sinuntok nang malakas sa aking mukha. "Ang isang katulad mo na sumasayaw sa club ay hindi dapat na bastusin ng ganito dahil marumi kang babae. Hindi ko rin pangarap na mapasukan 'yang p********e mo dahil marami na ang nakapasok d'yan. Ayaw kong magkasakit." Itinulak niya ako nang malakas sabay tumalikod siya. Nanginig ang dugo at laman ko sa sinabi niya kaya kaagad ko siyang itinulak. "Hoy! Ang kapal naman ng mukha mong uneducated ka! For your information, ako ay virgin! At para sabihin ko sa 'yo ay walang masama kung ang isang babae ay hindi na gano'n o kung marami na ang nakapasok sa kanila. Alam mo ang masama, uneducated ugly? Ang mang-harrass, ang mang-api, at gumawa ng mga krimen! Huwag kang magdesisyon dahil isa kang uneducated na malibog!" Hinawakan ko ang mukha ko, mayroong dugo. Sinampal na naman kasi ako ng lalaki. "Ano bang karapatan mong sumagot?!" "Mayroon akong karapatan dahil wala naman akong ginagawang masama! Ano bang alam mo? Alam mo ba na dahil sa trabaho kong ito ay nabubuhay ako? Yes! Hindi ko 'yun ikinakahiya! Wala kang alam kung gaano kahirap sa akin na hindi makapag-aral dahil kulang pa rin ang sweldo at tip niyo sa akin! Pero nagreklamo ba ako? Hindi! Kaya ano bang karapatan mo para tanungin ang karapatan ko?! Kakayanin mo bang magsayaw ng maghapon at magdamag para lang mabuhay? Ang suwerte mo dahil kulang na lang ay ang gawin mong kanin ay pera!" Dumura ako sa harap niya. Hahampasin na niya sana ako ng bote ng alak pero may mga security guard ang lumapit sa amin. "Ano ba ang problema mo, Luriana? Kasama sa contract mo na dapat ay sundin mo kung ano ang nais ng mga customer!" sigaw ng isang guard. "Alam ko naman 'yun! Magsama-sama kayong mga makikitid ang utak. Hindi niyo man lang hinayaan na magpaliwanag ako!" "Luriana, magpahinga ka na muna," sabat ng isang guard. Umirap lang ako sa kanila. Tumakbo ako nang tumakbo papunta sa comfort room. Humarap ako sa salamin. Sa harap ng salamin ay naawa ako sa aking itsura. Hindi ko na pinigilan ang aking luha na kumawala. "Ako si Luriana Narlinba! Namatay ang mga magulang ko dahil nag-suicide sila parehas ng dahil sa kahirapan kaya ako ngayon ay mag-isa lang na binubuhay ang aking sarili! Ang tanging gusto ko lang naman ay respetuhin ako sa kabila ng trabaho ko at sa pagiging ako. Masama bang mangarap na kaya ko pang makaipon para makapag-aral habang nagtatrabaho ako rito? Masama ba?" sigaw ko sa aking sariling repleksiyon. "Tsaka ang kahilingan ko lang naman ay isang lalaki na magmamahal sa akin ng totoo. 'Yung kahit na ganito ang aking trabaho ay tatanggapin niya ako ng buo at walang pag-aalinlangan," I added. Nagulat ako nang biglang may nag-flush ng toilet. Pagkalingon ko ay nakasarado ang pinto. Women's room ito kaya siguro ay isa lang sa mga katrabaho ko ang nasa loob. Lumabas na ako at nagtungo sa maliit kong room kung saan ako nagbibihis at nagme-makeup. Pagkabukas ko ng pinto ay nakita ko si Madam Guem. "Ang kapal naman ng mukha mo na awayin ang isa sa mga customer!" Lumapit siya sa akin sabay sinabunutan ako. Iniharap niya ako sa salamin. "Tingnan mo nga 'yang itsura mo, ikaw pa talaga ang trying hard?! Hindi porke mabenta ka sa VIP customers ay ganyan na ang ugali mo! Tandaan mo na ako pa rin ang nagpapa-suweldo sa 'yo!" "Bitawan mo na po ako, uuwi na lang po ako." Sinipa niya ako sa tyan dahilan para mapaupo ako. "Wala ka ng uuwian, alam mo kung bakit? Dahil dito ka na titira! Baka tumakas ka pa." "Hindi po 'yan totoo dahil kailangan ko pong magtarabaho para mabuhay!" "Wala akong pakialam sa kadramahan mo sa buhay. Maghintay ka lang dito dahil tatawagin na lang kita kapag kailangan kita. Tsaka, kung mayroon mang VIP ang gumusto na idala ka sa hotel o kung saan man." Mabilis siyang lumabas sa room. Hahabulin ko sana siya pero hindi ko mabuksan ang pinto. Teka, ikinandado niya ba ako?! Umupo na lang ako sa upuan at niyakap ang aking sarili. Makalipas ang ilang minuto ay biglang bumukas ang pinto. Nagulat ako nang bumungad sa akin si Madam Guem kasama ang isang hindi ko kilalang tao.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD