“เห้ย! จะพาเมียกูไป ขออนุญาตกูรึยังครับ ไอ้พวกจังไรทั้งหลาย”
“ฮะ...เฮีย” สิ้นเสียงนั่นฉันก็หลุดเรียกชื่อเขาอย่างล่องลอย นั้นเสียงเขา...ฉันจำได้ เสียงเฮียยูตะแน่ๆ
พรึบบบบ
ปึกกก...ตุบบบ
ร่างฉันก็ถูกกระชากเข้าสู่อ้อมกอดของเฮียยูตะทันทีก่อนร่างของไอ้คนที่โอบเอวฉันจะลอยลิ่วกลางอากาศและล่วงลงสู่พื้นภายในพริบตาเดียวจากแรงถีบของคนตัวสูงที่กอดฉันอยู่ในขณะนี้
ฉันรีบเอาแขนขึ้นโอบรอบเอวหนาไว้ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปหาไอ้พวกนั้นอีกครั้งด้วยความโมโหแล้วพูดบอกเขาเสียงสั่นเพราะฤทธิ์ยามันทำให้ฉันอยากทำมากกว่ากอดเขาอยู่แบบนี้
“ฮะ...เฮียยู ฉันจะควบคุมมันไม่อยู่แล้ว พะ..พาฉันกลับที”
“เฮีย มึงถอดเสื้อมาดิ” เฮียยูตะหันไปพูดกับใครสักคนที่ยืนอยู่ข้างหลังพลางกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น มือเล็กของฉันกำเสื้อเชิ้ตราคาแพงของเขาจนยับยู่ยี่พร้อมกัดปากล่างตัวเองเพื่อสะกดอารมณ์ที่มันกำลังจะปะทุออกมาแล้วซุกหน้าเข้ากับแผงอกแ
