22:10 น.
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย เผลอหลับไปตอนไหนวะเนี่ย เอามือขึ้นขยี้ตาตัวเองก่อนจะลุกจากที่นอนไปเปิดประตูห้องออกและตรงไปเข้าห้องน้ำทันที
แกร่กกก….แอ๊ดดด
เห้ย!!!
“เฮียทำไมไม่ล็อกประตูวะ”
พอเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปฉันก็ต้องชะงักก่อนจะอุทานออกมาเสียงดังจนคนที่อยู่ข้างในสะดุ้งโหยง ก่อนจะรีบหมุนตัวกลับหลังพลางต่อว่าคนตัวสูงที่ยืนเปลือยท่อนบนส่วนท่อนล่างถูกพันด้วยผ้าขนหนูอยู่หน้ากระจก ตื่นเต็มตาเลยฉัน ถึงจะแป๊บเดียวแต่มันก็ทำให้ภาพเขาติดตาฉันจนสลัดไม่ออก หยดน้ำที่เกาะตามร่างกายนั่นบ่งบอกว่าเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จหมาดๆ บ้าฉิบ อาบน้ำโดยไม่ล็อกประตูเนี่ยนะ คิดได้ไง แล้วถ้าฉันเข้ามาเร็วกว่านี้สักห้านาทีหล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น...โอ๊ย อยากจะบ้าตาย
“โทษทีมันชิน” เฮียยูตะเอ่ยบอกฉันที่กำลังจะก้าวพ้นประตูห้องน้ำออกไป แต่เมื่อกี้ที่ฉันเห็น...เหมือนเขากำลังเอี้ยวตัวทำอะไรสักอย่างกับแผ่นหลังตัวเอง ฉั
