ผมมองหญิงสาวตรงหน้าราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง ใบหน้าหวานที่ดูธรรมดาในตอนนั้นบัดนี้เปลี่ยนเป็นสวยแซ่บสะดุดตาราวต้องมนต์เพียงแค่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางนิดหน่อย ชุดเดรสไหมพรมสายเดี่ยวสีดำสนิทยาวพอดีเข่าเหมือนจะเรียบร้อยแต่แอบเซ็กซี่ด้วยการผ่าหน้าขึ้นมาจนถึงขาอ่อนแถมยังเข้ารูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งตามร่างเล็กนั่นชัดเจนไหนจะคอที่ปาดเว้าลึกลงมาจนเผยให้เห็นเนินอกอวบขาวนั่นอีก มันผิดจากตอนที่ใส่ชุดนักศึกษาตัวโคร่งเป็นไหนๆ ยัยตัวเล็กนี่ซ่อนรูปชะมัด
“เหอะ..เก็บอาการหน่อยดีไหม ฉันสวยล่ะซิ” เสียงเล็กนั่นดึงสติผมให้รีบทำตัวเป็นปกติแทบไม่ทัน ผมแสร้งมองไปทางอื่นพลางกระแอมน้อยๆ แก้เก้อแล้วเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้างก่อนจะหันกลับมาตอบคำถามยัยตัวเล็กนั่นที่มันตรงข้ามกับใจผมซะเหลือเกิน
“ก็...งั้นๆ แหละ”
“ก็ดี ห้ามมองว่าฉันสวยเด็ดขาด” มิณาเอ่ยสั่งผมพลางเอามือขึ้นกอดอกก่อนจะหันหลังเดินไปยังประตูคอนโด
