หมวกควันสีแดงลอยปกคลุมไปทั่วพื้นที่ดูเหมือนเลือดที่ค่อยๆ กลืนกินทุกสิ่ง วิญญาณของผู้เสียชีวิตจากฝีมือของนางค่อยๆ ปรากฎตัวขึ้นในหมอกนั้น
“ปล่อยข้าออกไปนะ ปล่อยข้าออกไป”
‘ฮึๆๆ ฮ่าๆๆๆ’
“น่ะ…นั่นใคร เสียงใครกันออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”
‘น้องหญิงเจ้าลืมพี่สาวเช่นข้าไปแล้วหรือ’
“จะ เจ้า หยวนจือหลิน!”
‘ใช่แล้ว ข้าเอง’
“เจ้ามาทำไม เจ้าจะทำอะไรข้า”
‘ข้าก็มาเอาชีวิตของเจ้าอย่างไรเล่า’
“กรี๊ดดดด! ออกไปนะออกไป!”
‘เจ้าทำให้ข้าเป็นเช่นนี้ข้าก็จะลากเจ้าไปลงนรกพร้อมกันกับข้า!’
“กรี๊ดดดดด! ม่ายยย!”
‘ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า’
หน้าผาที่ถูกเชื่อว่าเป็นที่สาปแช่งของหญิงสาวที่ฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังจากความรักนั้น เมื่อมีใครมายืนอยู่ที่หน้าผาเงาดำของหญิงสาวจะปรากฎและดึงพวกเขาให้ตกลงไปตายเหมือนพวกนาง
นางก็เช่นกัน หยวนอี้้เหลียน ผู้ที่ทำให้หยวนจือหลินคนก่อนตายไปด้วยน้ำมือของนางเอง
“ฝ่าบาท พระสนมอี้เฟยตกหน้าผา
