Kahvaltı yaptıktan sonra beraber masayı toplayıp odaya hazırlanmaya çıktım. Evden çıkarken hangi doktora gideceğimi düşünüyordum ama Kerem ben uyurken onu da halletmişti. Şirketin anlaşmalı olduğu hastaneyi arayıp sıra almış, doktora kan tahlilimi bile atmıştı. Biraz şaşırmış olsam da bu duruma kısmen alışkındım. Benden hep bir adım önde olmayı seviyordu her konuda. Çünkü ben hallettim demeye bayılırdı. Hastaneye girerken tüm gözlerin bizde olması, Kerem'i herkesin tanıdığı anlama geliyordu. Kerem başıyla güvenliğe selam verirken çatık kaşlarını asla bozmamıştı. Asansöre binip 7'ye bastı ve beklemeye başladık. Ellerimi önümde birleştirip asansörün içini incelemeye başladığımda aynadan bana bakıp gülümsedi.
"Ne oldu?" dedim aynaya bakarak. "Yüzümde bir şey mi var?" Tam arkamda duruyordu ve
