“นั่นใครล่ะอาเม่ย” เสียงทักทายของลูกค้าขาประจำแผงลอยหมั่นโถวเอ่ยถามขึ้น เมื่อเขามองเห็นว่าวันนี้ร้านค้ามีคนแปลกหน้าเพิ่มขึ้นมาแตกต่างจากปกติ
“อา…เป็นน้องสาวคนที่สิบเอ็ดของท่านลุงที่เสียไปแล้วน่ะขอรับ…เขาแวะมาเยี่ยม”
เสี่ยวเม่ยผู้เป็นเจ้าของแผงเงยหน้าขึ้นจากเตาแล้วแย้มยิ้มก่อนเอ่ยตอบ นัยน์ตาเมล็ดซิ่งเหลือบมองไปยังบริเวรข้างแผง ที่ตรงนั้นมีร่างอรชรของใครบางคนกำลังนั่งปั้นก้อนแป้งเล่นอยู่
และอีกฝ่ายหาใช่น้องสาวคนที่สิบเอ็ดของท่านลุงที่เสียไปแต่อย่างใด แต่คือหญิงวิปลาสที่เสี่ยวเม่นเก็บกลับมาบ้านด้วยเมื่อวันก่อนนั่นเอง
ท่านป้า เสี่ยวเม่ยเรียกขานหญิงแปลกหน้าผู้นี้เช่นนั้น
เป็นเวลาเข้าสู่วันที่สามแล้วที่ท่านป้าผู้นี้อาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกับเขา บ้านเช่าหลังเล็กที่เคยอาศัยอยู่เพียงลำพัง บัดนี้มีเงาของผู้อื่นร่วมใช้ชีวิต บรรยากาศแสนเงียบเหงาก็พลันครึกครื้นขึ้นมาบ้าง
หลังจากที่พ่อค้าหมั่นโถวชั
