BARAN'DAN
Geçmiyordu zaman. İki gün demişti Hakan abi. İki gün nasıl geçecekti ki? İçim içime sığmıyordu. Bir yandan da bu halimden utanıyordum. O adam şu iki günü karısı ile vedalaşarak geçirecekti. Karısı ölmüştü ve ben sevinecek miyim üzülecek miyim bilmiyorum. Duygularım birbirine girmişti. Her şey karman çormandı. Tıpkı kalbim gibi. Dünden beri izin vermiyorlardı Damla'nın yanına girmeme. Kapısında bekliyorduk bizde. Bekliyor ve dua ediyorduk. Doktor dün testlere başlamadan önce tekrar tekrar anlatmıştı her şeyi. Uyanmama ihtimali yüksek demişti. Büyük hasarlar olabilirmiş. Ama bilmiyorlardı ki Damla ne kadar güçlü. Bizim aşkımız korur onu. Kimse bunu bilmiyordu işte. Onlar inanmasa da ben inanıyordum Damla'ya. Bana dönecekti sevgilim ve biz aşkımızı doya doya yaşayacaktık. Aklıma ge
